Kościół filialny Świętych Piotra i Pawła, zbudowany ok. 1239 r., powiększany w XVI i XVIII w., remontowany w 1835 i 1962 r. Orientowany, murowany, o ciekawym jednonawowym założeniu. Po obu bokach nawy przy prezbiterium zaplanowano dwie półkoliste wieże, nadając wnętrzu charakter założenia transeptowego. Niestety obecnie zachowała się jedynie wieża północna. We wnętrzu o prezbiterium nakrytym sklepieniem krzyżowo-żebrowym zachowała się drewniana rzeźba Madonny z Dzieciątkiem z końca XV w.