Ulica Białostocka na Starej Pradze i Szmulowiźnie w dzielnicy Praga Północ w Warszawie biegnie od ulicy Targowej do ulicy Radzymińskiej.
Ulica Białostocka w 1889 roku została włączona do Warszawy i uregulowana na odcinku Nowa - Radzymińska i tylko na tym odcinku nosiła nazwę Białostockiej.
Po 1909 roku przedłużono ją do Targowej wytyczając poprzeczne ulice Markowską oraz północne przedłużenie Brzeskiej, nazywanej w okresie międzywojennym Słonimską.
Do I wojny zajmowała ją luźna zabudowa czynszowa. W okresie międzywojennym wybudowano tutaj wiele kamienic o przeciętnym standardzie wykończenia. Większe znaczenie zyskała dopiero po wybudowaniu kompleksu kolejowych domów mieszkalnych przy Targowej. Już wtedy planowano rozebranie Dworca Wileńskiego (powstałego w miejscu dawnego Dworca Petersburskiego) i torów rozrządowych celem poprowadzenia w tym miejscu połączeń ulic Inżynierskiej - ze Słonimską, Konopackiej - z Markowską, Czynszowej z Tarchomińską.
W 1897 r. prawie całą prawą stronę ulicy pomiędzy ulicami Markowską i Nieporęcką zajął mur "Rektyfikacji Warszawskiej" - późniejszej Warszawskiej Wytwórni Wódek "Koneser".
Źródło: