Ze względu na duża ilość zdjęć obiekt RATUSZ we Wrocławiu podzielony jest na 4 podobiekty:

"klasyczne" ujęcie czyli elewacja wschodnia i południowa
elewacja wschodnia
elewacja południowa
elewacja zachodnia

Początek Ratusza to wiek XIII, kiedy to w jego obecnym miejscu znajdował się prostokątny, podłużny budynek podzielony stojącymi w rzędzie 5 filarami na dwie nawy. Przy zachodniej ścianie nawy północnej znajdowała się wieża. Był to budynek parterowy, kryty i podpiwniczony służący celom kupieckim. Od 1273 roku w podziemiach znalazły swoje miejsce winiarnia i piwiarnia. W 1327 roku zostały wykupione prawa wójta dziedzicznego, przez co znaczenia nabrały w mieście Rada jako organ rządzący oraz Ława jako namiastka sadownictwa. Wtedy to do narożnika północno -wschodniego dobudowano Izbę Radnych a nieco później do ściany wschodniej domu kupieckiego Izbę Wójtowską. W 1350 roku wraz ze wzrostem ilości członków Rady nadbudowano I piętro. W wieku XV pomieszczenie Izby Radnych przedłużono na wschód o pomieszczenie dla pisarza miejskiego. Rozbudowano także przez dostawienie całego traktu południowego z późnogotycką fasadą południową i jednolite przesklepienie trójnawowego już wnętrza. Sam szczyt wschodni wzniesiono około 1500 roku. Lata 1558-1559 to budowa hełmu wieńczącego wieżę ratusza. W takim stanie, prawie niezmienionym przetrwał budynek do pierwszego remontu w latach 1881 – 1891 wielokrotnie zmieniając swoje przeznaczenie.
Kolejny remont to lata trzydzieste - budynek otrzymał symbole hitlerowskie na zwornikach skarbca. W roku 1945 ratusz został uszkodzony i odremontowany 5 lat później czyli w 1950 roku. Aż do chwili obecnej kilkukrotnie odrestaurowywany w tym także jego zegary. Dziś miejsce muzeum i ogromna atrakcja turystyczna Wrocławia.