Pomnik Adama Mickiewicza to trzeci pomnik poety w Poznaniu. Pierwszy znajdował się przy kościele św. Marcina (1859-1904), następnie został przeniesiony na dziedziniec Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Drugi stanął w roku 1904 w miejscu pierwszego (ul. św. Marcin). Oba zostały zniszczone w roku 1939 ale ten pierwszy odtworzono w roku 1998.
Po wojnie sprawą pomnika Adama Mickiewicza zajęto się w 1955 roku. Został rozpisany konkurs, w którym brał udział m.in. Józef Gosławski. Pierwsze miejsce zajął projekt Bazylego Wojtowicza i Czesława Woźniaka. W 1957 został powołany Komitet Budowy Pomnika Adama Mickiewicza. Pierwszym zadaniem jakiego podjął się komitet, było uporządkowanie miejsca przy kościele św. Marcina. W miejscu zniszczonego pomnika została umieszczona tablica pamiątkowa, wykonana przez rzeźbiarza Józefa Kaliszana. Następnie przystąpiono do realizacji pomnika. Pomnik umieszczono na placu Adama Mickiewicza. Czterometrowy pomnik został umieszczony na dwumetrowym cokole. Najwięcej trudności przysporzył cokół. Projekt pomnika przewidywał, że ściany boczne cokołu będą ozdobione pełnoplastycznymi płaskorzeźbami. Wybrany na cokół sjenit okazał się jednak tak twardy, że przy ówczesnych trudnościach z zakupem odpowiednich narzędzi, płaskorzeźby były nie do wykonania. Postanowiono więc poprzestać na płytko rytych w płaszczyźnie kamienia. Pomnik został odsłonięty w 1960 roku.
Źródło opisu: Wikipedia
/Petroniusz/

Wcześniej w tym miejscu stał od 1932r. Pomnik Wdzięczności, zburzony potem przez Niemców w pierwszych dniach okupacji.