Budowę siedziby obecnej Komendy Wojewódzkiej Policji we Wrocławiu rozpoczęto w maju roku 1926. Uroczyste otwarcie z udziałem pruskiego ministra spraw wewnętrznych odbyło się 11 stycznia 1929 roku. Zanim jednak przystąpiono do prac budowlanych, okazało się, że teren na którym ma stanąć budynek jest zbyt grząski, w związku z tym należało go utwardzić. W tym celu wbito w grunt 2550 betonowych pali, o długości od 10 do 12 metrów. Dzięki temu zabiegowi bez problemów wybudowano fundamenty i przystąpiono dalszych prac.
W gmachu były dwie centrale telefoniczne, windy, w tym jedna dla interesantów, oraz czujniki przeciwpożarowe połączone bezpośrednio ze strażą pożarną. Były tam też mieszkania służbowe dla: urzędników aresztu, dyrektora biura centralnego, dozorcy oraz ekskluzywny, dwupoziomowy apartament dla prezydenta policji. W gmachu urządzono również areszt: jeden dla kobiet, drugi dla mężczyzn, wyposażony we własną kuchnię.
Główną fasadę budynku jej projektanci, wrocławski architekt Rudolf Fernholz oraz mistrz budowlany Malwitz, skierowali w stronę centrum miasta i ozdobili czterema potężnymi filarami, każdy o wysokości ponad 13 metrów, na których umieścili rzeźby mężczyzn stylizowane na rzymskich wojowników, autorstwa berlińskiego rzeźbiarza Feliksa Kupscha.

Budynek został tak zaprojektowany, że przy budowaniu musiano wykonać pięć wewnętrznych dziedzińców: centralny z wjazdem od ulicy Druckiego-Lubeckiego, oraz cztery mniejsze, mających za zadanie zapewnić dostęp światła dziennego do korytarzy i pokoi.

projekt - Rudolf Fernholz