Kościół parafialny Wniebowzięcia NMP pod względem historycznym i artystycznym z pewnością jest jedną z najcenniejszych świątyń Dolnego Śląska. Dawni kronikarze przyjmują, iż świątynia powstała już w roku 1183, w czasie rządów piastowskiego księcia Bolesława I Wysokiego. Pierwsza źródłowa wzmianka o kościele pochodzi z dokumentu biskupa Tomasza II, określającego wielkość archiprezbiteriatów: krośnieńskiego i żagańskiego, z 1272 roku W drugiej połowie XIV w. zakonnicy wznieśli trzynawową bazylikę. Po pożarach w latach1472 i 1486 kościół odbudowano w konstrukcji halowej. Poważna przebudowa miała miejsce w 1515 r. gdy wzniesiono nową wieżę i wielki zachodni szczyt oraz podwyższono nawę główną. Po pożarze w 1730 r. odbudowane wnętrze otrzymało bogaty wystrój rzeźbiarsko - sztukatorski. Zewnętrzna architektura mimo wielu przebudów zachowała do dnia dzisiejszego charakter gotycki, natomiast loggia jest renesansowa. W kościele bardzo pięknie prezentują się stalle z 1695 r. oraz XVI wieczny ołtarz Św. Trójcy. W świątyni znajduje się także gotycki sarkofag księcia głogowsko-żagańskiego Henryka IV. Na uwagę również zasługuje ekspozycja muzealna ulokowana na emporze nad zakrystią kościoła, żródło: .