Dom mieszkalny z kuźnią, do 1945 r. należał do kowala Friedricha Rohleder'a. Kuźnię po II WŚ rozszabrowano, a pomieszczenia po niej użytkowano początkowo jako komórki, dopiero po 1973 r. zamieniono jej część na ubikacje, (mimo, że budynek miał podłączenie do kanalizacji i wodociągów, do tego czasu mieszkańcy korzystali z dwu oczkowej "sławojki" ), a po przebudowie sieni oraz likwidacji wejścia frontowego, wybudowano na parterze drugie, małe mieszkanie, przez co pierwotne dwuizbowe mieszkanie na parterze zyskało trzeci pokój. Podobnie powiększono mieszkanie I piętra, leżące nad nim. Mieszkanie południowe na I piętrze (pierwotnie na kuźnią) było dwu izbowe (pokój z dużą kuchnią), po 1970 r. dużą kuchnię przedzielono ścianką działową, tworząc mieszkanie dwupokojowe. W północnej części poddasza jest też małe mieszkanie dwu izbowe (dawna służbówka), część południowa to duży strych. Dopiero w latach 80-tych wszystkie mieszkania wyposażono we własne łazienki i ubikacje. W tym domu, od 10 października 1808 r., mieszkał i prowadził swoją firmę, Christian Gottlieb Dierig z małżonką Johanną Eleonorą z domu Junge (córka kowala, który w tym budynku mieszkał i miał kuźnię na parterze w południowej części budynku). Wcześniej młody Christian mieszkał w hotelu "Czarny Orzeł" (Schwarzer Adler) przy dzisiejszej ul. Wolności 141 , gdzie założył w 1805 r. swoją firmę nakładczą. W 1830 r. państwo Dierig'owie przeprowadzają się do nowo wybudowanego domu w środkowej Bielawie (obecny ratusz, pl. Wolności 1). Patrz strona 8 . oraz - artykuł z 10 marca 2005 r. "Jak ręczny tkacz stał się fabrykantem" PS. W 2017 r. połączono północne mieszkanie na parterze z leżącym nad nim mieszkaniem na piętrze, wewnętrzną klatką schodową, tworząc jedno duże mieszkanie dwupoziomowe. Również dawną kuźnię (parter, strona południowa) przebudowano na małe dwuizbowe mieszkanie. /SyG/