Największą wartość artystyczną na tym cmentarzu prezentuje stacja XXVIII kalwarii (powszechnie uważana za najładniejszą). To duża grupa rzeźbiarska – Ukrzyżowanie przed wejściem do mauzoleum. Główne postacie kompozycji to cztery wykute w piaskowcu rzeźby: pod ukrzyżowanym Chrystusem obejmuje Jego krzyż płacząca i pochylona Maria Magdalena. Wygląda wzruszająco: jej pełną żalu twarz i kapiące łzy najlepiej widać w świetle zachodzącego słońca. Łzy są również wykonane w piaskowcu. Po bokach towarzyszą tej scenie Matka Boża po stronie północnej (lewej) i św. Jan Ewangelista po stronie południowej (prawej – bliżej mauzoleum), ale te dwie figury mają już charakter bardziej statyczny. Głównej scenie Ukrzyżowania towarzyszą jeszcze małe putta – aniołki trzymające różne narzędzia męki pańskiej. Stoją one dalej od krzyża, po jego bokach i po obu stronach kamiennych schodów wiodących na dolny cmentarz. Cała grupa jest dziełem Georga Gode i powstała w roku 1735.

Za .