W 1912 roku w parku otwarto restaurację umiejscowioną na tarasowym półwyspie wychodzącym nad tzw. "wielki staw". Budynek restauracyjny (z drobnymi modyfikacjami) przeniesiono z Wystawy Wschodnioniemieckiej z 1911, na której pełnił funkcję winiarni-restauracji. Na najniższym tarasie umiejscowiony był lokal gastronomiczny, a na dwóch wyższych ogród restauracyjny ze składanymi stolikami. Przeszklony, kolisty front, zwieńczał główne wejście do budynku, które z kolei ulokowane było pomiędzy dwiema wysokimi wieżami służącymi do wentylacji głównej sali o beczułkowatym kształcie. Dla zwiększającej się ilości gości odwiedzających restauracje do oryginalnego budynku dobudowana została przeszklona weranda z wyjmowanymi oknami przylegająca do fasady frontowej budynku. Restauracja funkcjonowała pod nazwa "Parkowa", "Sołacka" lub "Sołacz", a jej otwarcie spowodowało znaczny wzrost popularności Parku Sołackiego. Pierwszym dzierżawcą restauracji był Niemiec Franz Mlody a kolejnymi Jan Müller i Jan Budzyński.
Po wojnie w znacjonalizowanym budynku restauracyjnym otwarto najpierw "Wypoczynek" – funkcjonowała również nazwa "Pod Strzechą" – a później po gruntownej przebudowie stylową restaurację "Piracka". Na przestrzeni lat powojennych budynek restauracyjny spłonął dwukrotnie. W maju 1992 r. budynek został sprywatyzowany i po remoncie oraz przebudowie zgodnie z projektem Piotra Wędrychowicza otwarto tam, nie istniejącą już, restaurację. Frontowa ściana restauracji jest cała przeszklona, aby goście mieli widok na park w czym mocno nawiązuje do pierwotnej przeszklonej werandy przylegającej do fasady budynku, z której latem wyjmowano okna, umożliwiając swobodny przepływ powietrza.
Obecnie w budynku mieści się Hotel Meridian.