Na starym cmentarzu przy ul.Śnieżnej, założonym w 1616 r., znajduje się kościół cmentarny św. Rocha (patrona chorych, orędownika ofiar epidemii). Planowany już w 1619 r., został zbudowany dopiero w 1691 r., by służyć przez dwa lata,w trakcie budowy nowego kościoła barokowego, jako kościół parafialny. Adam Breiter (ur. i zm. w 1707 w Lądku), proboszcz lądecki w latach 1679-1707, budowniczy kościoła parafialnego oraz kaplicy cmentarnej św. Rocha. Przebudowany w końcu XVIII w., jednonawowy, z kwadratowym prezbiterium zakończonym półkolistą absydą. Przed 1945r. konserwowana przez lądeckiego malarza Leo Richtera 
Kościół pomocniczy pod wezwaniem św. Rocha został zniszczony podczas pożaru w latach 70. Spłonęła konstrukcja drewniana stropu i dachu, zniszczeniu uległy szczyty. Pozostawiony bez jakichkolwiek zabezpieczeń obiekt popadł w ruinę. OBIEKT WPISANY DO REJESTRU ZABYTKÓW DECYZJĄ NR 1332 Z DNIA 03 SIERPNIA 1965 R. OPIS OGÓLNY WYGLĄDU ZEWNĘTRZNEGO BUDYNKU KOŚCIOŁA PRZED POŻAREM Bryła obiektu bardzo uproszczona: niewielki obiekt jednonawowy salowy (charakterystyczny dla zabudowy wiejskiej) na rzucie prostokąta z prostokątnym prezbiterium zamkniętym półokrągłą absydą. Bryła główna przekryta stromym dachem dwuspadowym, krytym łupkiem w karo, natomiast absyda przekryta dachem dwuspadowym zakończonym połową stoŜka, krytym dachówką karpiówką w koronkę. W części centralnej dachu na kalenicy znajdowała się sygnaturka z hełmem w kształcie smukłego stożka z latarnią. Elewacje frontowa zachodnia i tylna wschodnia zwieńczone były wysokim trójkątnymi szczytami. Szczyt elewacji frontowej był prosty pozbawiony detalu. W centralnej części mieściły się: w dolnej części szczytu wnęka okienna (otwór zaślepiony) w kształcie łuku pełnego, a pod nim tuż nad otworem drzwiowym smukła nisza zwieńczona łukiem odcinkowym mieszcząca kiedyś figurę Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Elewacja tylna wschodnia zamykająca prezbiterium zwieńczona szczytem smuklejszym z bogatym detalem. Ściana szczytowa odcięta była od dolnej części elewacji profilowanym gzymsem. Szczyt podzielony był na dwie równe części wydzielone gzymsami. Na skrajach I i II kondygnacji szczytu znajdowały się woluty bez ślimacznic szerokie dołem zwęŜające się ku górze, zdobione na skrajach delikatnym gzymsem. Górą woluty zakończone były szpicem skierowanym ku górze. Górna część szczytu zwieńczona była naczółkiem półkolistym. Dodatkowymi zdobieniami szczytu były pilastry: cztery w dolnej części i dwa w części górnej. Ozdobą części dolnej była także nisza najprawdopodobniej cylindryczna zakończona półkoliście na około której biegła gładka opaska. Na skrajach wszystkich elewacji zachowały się pilastry narożne zwieńczone prostymi głowicami. Większość z nich zachowała się. Na elewacjach bocznych południowej i północnej znajdują się dodatkowo pilastry w części centralnej. Głowice plastrów zwieńczone były gzymsami, które przechodziły w części gładkiej elewacji w gzyms koronujący. Do wnętrza obiektu prowadziły dwa wejścia. Jedno mieściło się w centralnej części elewacji frontowej zachodniej prowadzące na cmentarz. Drugie wejście obecnie zamurowane) znajdowało się na elewacji bocznej północnej niedaleko bramy wejściowej na cmentarz. Oba otwory od zewnątrz zamknięte prosto, a od wewnątrz łukiem odcinkowym. Stolarka drzwiowa drewniana dwuskrzydłowa, skrzydła z płycinami kasetonowymi zdobionymi listwami o bogatym równomiernym profilu oraz półsłupkami. Drzwi były osadzone w drewnianych ościeżnicach.W części parteru otworów okiennych nie było. Wnętrze kościoła oświetlane było otworami okiennymi zamkniętymi łukiem pełnym na wysokości nieistniejącego już drewnianego balkonu wewnętrznego (chóru?). Otwory okienne pozbawione były jakichkolwiek elementów dekoracyjnych (obramień czy opasek okiennych). Stolarka okienna drewniana krosnowa w dolnej części kwadratowa dwuskrzydłowa z podziałem szprosowym (dwa skrzydła podzielone na dwa pola) z słupkiem stałym, usztywniona ślemieniem, zamknięta łukiem pełnym stałym z podziałem szprosowym promienistym. Na elewacji południowej Dwa okna od strony elewacji frontowej niższe ze względu na umiejscowienie balkonu drewnianego. Pozostałe okna na elewacji południowej i północnej takie same. W prezbiterium znajdują się dwa otwory okienne w kształcie przybliżonym do koła pełnego – lekko spłaszczonego. Okrągłe otwory zabezpieczone dodatkowo kutymi kratami stalowymi w kształcie krzyża. Na podstawie dokumentacji projektowej.
Opr. Z.Waluś na podstawie rożnych źródeł.
