Bismarckstraße w Piławie Górnej.
Nowy rozwój Piławy zaczął się od uzyskania w 1858r. połączeń kolejowych i otwarcia w 1877r. poczty. W ślad za tymi inwestycjami wzdłuż głównych ulic pojawiły się wille i kamienice wzorowane na budownictwie wielkomiejskim. W tym samym czasie powstały największe zespoły fabryczne. Piława Górna dzieliła się na kilka części. 1 października 1928 roku połączono w jeden organizm miejscowości Ober Peilau (Piława Górna), Ober Mittel-Peilau (Piława Górno- Środkowa) i Gnadenfrei, tworząc miejscowość o wspólnej nazwie Gnadenfrei.

Gilów na czteropolowej widokówce

Zabudowa przy ul. Korczaka (Steinhäuser Allee) w Bielawie na widokówce wysłanej w roku 1922. Po lewej widoczna dawna Villa Luginsland w Bielawie.

Kiełczyn na widokówce wysłanej w roku 1904. Försterei (Forsthaus) widoczna po prawej stronie, przed IIWŚ położona była nad wsią, na zboczu jednego ze szczytów Wzgórz Kiełczyńskich
Jak pisał w 1938 roku niemiecki autor Hoffmann: " Kiełczyn jest starą polską wsią, która dawno przed rozpoczęciem niemieckiego osiedlania już istniała również parafia jest stara i przed niemieckim zasiedleniem powstała". Kiełczyn musiał istnieć na długo przed 1210 r., kiedy to pojawili się pierwsi niemieccy osadnicy. Legenda opublikowana przez Niemców w 1887 r. o Piotrze Włostowicu, który uratował życie księciu Bolesławowi Krzywoustemu "przed odyńcem z wielkimi kłami" (kielce) i za to dostał całą Ślężę, lokację wsi wiąże z pamiątką tego wydarzenia, zatem istniała już przed zgonem Krzywoustego (zmarł w 1138r.) lub Piotra Włostowica (zmarł w 1153r.). Niemiecka nazwa Költschen i wcześniej zapisane Colcim, Colczhim, Kolczen sugerują nazwę wsi związaną z kłem i czynem. Źródło opisu: . Tam również więcej informacji na temat Kiełczyna.