Legnicki Rynek , w centrum gmach obecnego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej, autorem projektu był Carl Ferdinand Langhans, uroczyste otwarcie teatru odbyło się w 1842 roku.

Fragment obecnej ulicy Złotoryjskiej z legnickim tramwajem.

Ówczesna Frauenstraße, w tle wieże kościoła ewangelickiego.

[Poprzednio Dodał: pako45° - Data: 2006-11-30 - Odsłon: 2258]

Kościół św. Jana Chrzciciela oraz fragment Rynku.

Elewacja południowa, frontowa dawnego Kolegium Jezuitów z bogato zdobionym balkonowym portalem pochodzącym z 1706 roku. Mozna pokusić się o porównanie do współczesności .

Kamienica znajduje się w centralnej części Rynku (numer 37) od strony tzw. Małego Rynku. Jest jednym z najcenniejszych zabytków miasta. Historia jej powstania sięga XIV wieku. W drugiej połowie XVI w. została przebudowana, zyskała wówczas dekorację sgraffitową. Nazwa kamieniczki pochodzi od charakterystycznego cylindrycznego wykusza narożnego. W jego dolnej kondygnacji okna zwieńczono łukiem, pozostałe okna są prostokątne, przy czym niektóre z nich znajdują się w renesansowych kamiennych obramieniach. Szczytowa ściana pokryta jest dekoracją sgraffitową, którą odkryto w 1909r. Dekoracja została podzielona na pięć poziomych pasów. W każdym z nich znajduje się przedstawienie o różnej tematyce. Jedne przedstawiają sceny batalistyczne inne motywy z bajek Ezopa. Podobną dekorację posiadała niegdyś również elewacja płaskiego wykusza, który znajduje się na południowej stronie kamienicy. Legenda głosi, że sam cesarz Napoleon w czasie pobytu w Legnicy przemawiał właśnie z okien tej kamienicy. Źródło :

Wykonana około 1700 roku krata ,oddzielająca schody główne, widok od strony schodów na fotografii .

Skrzyżowanie Piłsudskiego z Sudecką. Widok z wieży Centertelu.

Była siedziba i strzelnica Towarzystwa Strzeleckiego z ok. 1848r. Obecnie budynek służy celom kulturalno-rozrywkowym,Budynek ten usytuowany jest w parku miejskim. Park miejski w Legnicy położony jest na południowy zachód od centrum miasta, rozciąga się na południe od historycznej drogi prowadzącej od Wrocławia (obecnie ul. Zielona), wąskim pasem między dawnymi obwarowaniami miejskimi. Teren parku w części północno-zachodniej, to tereny dawnych dwóch nowożytnych bastei (basteja to budowla fortyfikacyjna, murowana lub ziemna, umocnienie w formie niskiej, przysadzistej baszty obronnej), w trójkącie między obecnymi ulicami Witelona i Orła Białego. W centralnej części parku znajduje się Kozi Staw, po wschodniej części stawu na granitowym cokole można dostrzec brązową rzeźbę śpiącego lwa. Centralą częścią ciągnie się Aleja Orła Białego przy której stoi Dom Strzelców.

Ówczesne Heringsbuden, obecnie Śledziówki nazwa tego miejsca nawiązuje do przedwojennej tradycji handlu rybami.Na fotografii przedstawiono dwie kamieniczki bogato zdobione( druga i trzecia od lewej) obecnie oznaczone numerami 26 i 27. Widok współczesny tego miejsca oraz fragment bogatych zdobień ścian frontowych obu kamieniczek