Eszelon z żołnierzami Wehrmachtu na postoju na stacji Wrocław Kuźniki.

Najdłuższa imprezownia Wrocławia czyli ulica Bogusławskiego - od wieczora do rana gwarna i pełna "rezydujących" w lokalach pod estakadą kolejową studentów. Nazwy knajpek zmieniają się tu często, ale zawsze jest gdzie usiąść przy piwie, zjeść coś szybko i smacznie. Widok od ul. Powstańców Śląskich do Borowskiej/Stawowej.

Oś ulicy Kołłątaja od skrzyżowania z ul. Rejtana do Placu Dominikańskiego z kościołem św. Wojciecha.

Scena na Placu Berlińskim - po lewej Dworzec Świebodzki, w głębi wieże Dworca Marchijskiego. Po prawej dawne kamienice - nr 1 (sklep tytoniowy kompanii Schwartze & Müller oraz bierhala Striezela) i nr 1b (z restauracją Schmiedchena). (wyd. Dr. Trenkler Co., Leipzig, 1907, zn. Brs. 189)

Parowóz pospieszny pruskiej serii S6 (późniejsza seria BR13 10-12). Budowę pierwszych lokomotyw zlecono stosunkowo młodej firmie Linke-Hofmann Werke z Wrocławia. Pierwsze parowozy zbudowano w 1906 roku. Miały one pewne wady, jak nadmierne wibracje przy dużych prędkościach na skutek niestarannego wyważenia mas. Stopniowo większość wad została wyeliminowana, przez zwiększenie skoku tłoka z 600 do 630 mm i silniejsze sprzęgnięcie parowozu z tendrem. Wczesne lokomotywy dla polepszenia aerodynamiki miały spiczasty przód budki maszynisty, lecz rozwiązanie to nie dawało realnych korzyści przy prędkościach do 120 km/h, natomiast było niewygodne dla obsługi, więc od 1908 lokomotywy były produkowane ze zwykłą budką. Ogółem w latach 1906–1913 zbudowano 584 lokomotyw S 6, z czego 330 przez Linke-Hofmann. Ostatnia maszyna tej serii, parowóz 13 1247 została wycofana w 1931 i przebudowana na eksponat szkoleniowy, używany w warsztatach kolejowych w Brunszwiku, z wykrojami w kotle, tendrze i silniku - zachowana obecnie w Polsce. Polskie Koleje Państwowe po I wojnie światowej otrzymały 81 parowozów S6, które przetrwały do 1939 roku. Otrzymały one oznaczenia Pd5-1 do Pd5-79. Po wojnie eksploatowano ich już tylko 37, ostatnia Pd5-9 z MD (lokomotywowni) Wągrowiec została wycofana z eksploatacji dopiero 8 kwietnia 1958 roku.

Ulica Powstańców Śląskich - widok od ul. Swobodnej w kierunku ul. Świdnickiej z wiaduktem kolejowym. To zdjęcie: z szerszym kadrem.

Konrad Lamla - winiarnia przy Junkernstrasse 28-29.

Pozdrowienia z Breslau - nadane w lipcu 1900 r. W widokach Bastion Sakwowy na Wzgórzu Liebicha, Ratusz i dom handlowy Emmanuela Breslauera.

Dworzec Główny na przełomie wieków. Zdjęcie wykorzystane również w:

Monachijski browar Pschorr miał w Breslau swoją pijalnię piwa przy Tauentzienplatz Nr 14.