W roku 1576 powstała zupełnie nowa forma Bramy Oławskiej. Stara baszta bramna została przebudowana, tworząc wieżę w kształcie ściętego od strony miasta walca. Sprawiło to, iż była bardziej odporna na kule armatnie, które z łatwością kruszyły naroża kwadratowych założeń. Stojący przed nią barbakan ustąpił z kolei miejsca charakterystycznemu bastionowi w systemie starowłoskim zwanemu piatta forma. Był to nieco inny bastion, od tych znajdujących się na załamaniach obwodu obronnego, które miały narys ...
W roku 1576 powstała zupełnie nowa forma Bramy Oławskiej. Stara baszta bramna została przebudowana, tworząc wieżę w kształcie ściętego od strony miasta walca. Sprawiło to, iż była bardziej odporna na kule armatnie, które z łatwością kruszyły naroża kwadratowych założeń. Stojący przed nią barbakan ustąpił z kolei miejsca charakterystycznemu bastionowi w systemie starowłoskim zwanemu piatta forma. Był to nieco inny bastion, od tych znajdujących się na załamaniach obwodu obronnego, które miały narys pięciokątny. Posiadał płaskie czoło o długości 47 m i zaokrąglone uszy – orylony, a jego zadaniem było flankowanie długiego, prostego odcinka kurtyny za pomocą działobitni umieszczonych w barku południowym. Dodatkową funkcją bastionu, w tym konkretnie przypadku była osłona, za pomocą orylonu, wjazdu do miasta, znajdującego się w północnym barku tegoż dzieła. Piatta forma posiadała lico murowane aż do poziomu zwieńczenia bramy wjazdowej. Powyżej przykryta była nasypem ziemnym z przedpiersiem, w którym od strony wschodniej wykonano cztery działobitnie dostępne z otwartej platformy.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
22
/
