| |
|
|
|
|
|
|
Kościół św. Michała Archanioła
Katholische Kirche
|
|
|
|
|
|
|
Kościół, pierwotnie ewangelicki, wzniesiony został w latach 1591-1597, by zaspokoić potrzeby osadników, w tym głównie pracujących w warzelni. (Ufundowany przez zarządcę solnego Daniela Preussa dla protestantów, w XVII wieku przekazany został katolikom.) Budowę rozpoczęto 22 kwietnia. Najpierw postawiono mury i dach. Była to budowla salowa z czworoboczną wieżą od zachodu. Do wieży i zachodnich partii korpusu przylegały wydłużone lokalności z emporami na piętrach. Na dole po stronie południowej znajdowały ...
Kościół, pierwotnie ewangelicki, wzniesiony został w latach 1591-1597, by zaspokoić potrzeby osadników, w tym głównie pracujących w warzelni. (Ufundowany przez zarządcę solnego Daniela Preussa dla protestantów, w XVII wieku przekazany został katolikom.) Budowę rozpoczęto 22 kwietnia. Najpierw postawiono mury i dach. Była to budowla salowa z czworoboczną wieżą od zachodu. Do wieży i zachodnich partii korpusu przylegały wydłużone lokalności z emporami na piętrach. Na dole po stronie południowej znajdowały się zakrystia i kruchta, a od północy zaś kaplica i składzik. Ta część przetrwała wstanie nie zmienionym, tylko zniszczony pożarem kopulasty hol wieży zastąpiony został dachem stożkowym. Budowę kościoła ukończono w 1597 roku. Jego poświęcenie nastąpiło 27 maja 1597 roku (w dzień Zielonych Świąt) przez pastora z Rakowa koło Smardzewa pod Świebodzinem - Marcina Ruffera i diakona z Żubrowa Abrahama Cremerusa. Pierwszym pastorem kościoła był Melchior Ritilius. W dwa lata po poświęceniu kościoła (1599 roku) na wieży umieszczono dzwon mistrza Jakuba Getza, który go podarował kościołowi. Po odrzuceniu późniejszych dobudówek i skorygowaniu dokonanych przekształceń, pierwotny kościół przedstawiał się jako jednonawowy, prostokątny w założeniu o trójbocznym zamknięciu od wschodu z czworoboczną częściowo wtopioną w korpus wieżą z wykrojonymi faliście bokami szczytu. Najstarszy przekaz ikonograficzny, dotyczący zwieńczenia wieży pochodzi z około połowy XVIII wieku i przedstawia hol z podwójną latarnią. Jego kształt i proporcje pozwalają przyjąć, że powstał w okresie renesansu, czyli w czasie budowy kościoła. W takiej formie hełm przetrwał do najnowszych czasów, gdy zastąpiono go obecnym dachem namiotowym. Świątynię wzniesiono z kamienia i cegły, a wnętrze otrzymało sklepienia kolebkowo-krzyżowe, zachowane do dziś. Wysoka w smukłych proporcjach budowla posiadała dość wąskie, zamknięte półkoliste okna. Elewacje były oskarpowane. W 1688 roku kościół poszerzony został od północy o dwukondygnacyjny aneks, równy długością i szerokością korpusowi. Znalazły się w nim kaplica i składzik z emporami. W 1782 roku od południa dobudowana została zakrystia także z emporą. W 1880 r rozbudowano kościół św. Michała dzieląc nawę poprzeczną, która prawie dwukrotnie powiększyła wnętrze kościoła.
(żródło: ).
Pokaż więcej
Pokaż mniej
|
|
16
/
