Mysia Wyspa to skrawek lądu położony na drugim brzegu jeziora Trzesiecko, mniej więcej na wysokości szpitala. O tym, że kiedyś tętniło tu życie, świadczyły właściwie jedynie resztki fundamentów, stalowe rury, którymi doprowadzono wodę pod dnem jeziora, posadzki wyglądające tu i ówdzie spod chaszczy i mchu. Wszystko zaczęło się nad wyraz skromnie na przełomie XIX i XX wieku, gdy rodziła się moda na wypoczynek i Hugo Schumacher dostrzegł potencjał tego miejsca. Założył niewielki lokal w środku Klosterwald, czyli Lasu Klasztornego, jak nazywa się las od Świątek do Trzesieki. Są zdjęcia przedstawiające Mause Insel jako polankę nad jeziorem z jedną tylko ławką i stolikiem. Potem stanęła skromna, drewniana szopa z małym ogródkiem. Jak sama nazwa wskazuje, była tu zapewne wyspa. Ze stałym lądem połączono ją wąską, kilkudziesięciometrowa groblą. Większość gości docierała tu jednak albo swoimi łódkami lub spacerowymi łodziami motorowymi cumującymi przy pomoście. Z czasem lokal znacznie się rozrósł. Już w okresie międzywojennym powstała imponująca restauracja. Murowany, parterowy pawilon ładnie komponował się z otoczeniem. Centralną część polany zajęła plenerowa, ażurowa konstrukcja ogrodzona parkanem. Wewnątrz wielkiej altany stanęły stoliki i krzesełka. Na środku była scena do tańczenia, a gościom z małej muszli koncertowej przygrywała orkiestra. Foldery reklamowe z tych czasów głosiły, że Mause Insel może jednorazowo przyjąć aż 1200 osób!
Powojenne losy restauracji były smutne, choć jeszcze do lat 50. lokal jakoś funkcjonował. We wspomnieniach mieszkańców majaczy obraz imprez i zabaw w tym okresie. Później lokal został opuszczony i rozebrany lub rozkradziony przez szabrowników. Z czasem dzika przyroda wróciła po swoje, upodabniając to miejsce do lasu. I tylko od czasu do czasu poszukiwacze skarbów penetrowali zarastające ruiny w poszukiwani reszek zastawy stołowej z napisem Mause Insel.