Łowicki Park Etnograficzny w Maurzycach – placówka Muzeum w Łowiczu, ekspozycja etnograficzna w Maurzycach, wsi położonej w województwie łódzkim, w powiecie łowickim, w gminie Zduny. W skansenie prezentowane są budynki dawnej wsi łowickiej, w dwóch układach przestrzennych.
Pomysł zbudowania skansenu wsi łowickiej narodził się na przełomie lat 60. i 70. XX wieku. Miejsce wybrano w 1971, w pobliżu ówczesnej głównej drogi łączącej Warszawę z Poznaniem. W drugiej połowie lat 70. XX wieku opracowano ...
Łowicki Park Etnograficzny w Maurzycach – placówka Muzeum w Łowiczu, ekspozycja etnograficzna w Maurzycach, wsi położonej w województwie łódzkim, w powiecie łowickim, w gminie Zduny. W skansenie prezentowane są budynki dawnej wsi łowickiej, w dwóch układach przestrzennych.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
Pomysł zbudowania skansenu wsi łowickiej narodził się na przełomie lat 60. i 70. XX wieku. Miejsce wybrano w 1971, w pobliżu ówczesnej głównej drogi łączącej Warszawę z Poznaniem. W drugiej połowie lat 70. XX wieku opracowano plan zagospodarowania działki o powierzchni 17,67 hektara. Plan ten uległ weryfikacji w końcu lat 80. XX wieku (obiekt poddano wtedy intensywnej rozbudowie). W 1996 skansen i poszczególne obiekty trafiły do rejestru zabytków. Zgodnie z zamysłem twórców skansen obrazuje tradycyjne budownictwo z terenów obejmujących dawne Księstwo Łowickie, które zamieszkane było przez Księżaków (Łowiczan). Obecnie są to tereny powiatów łowickiego i skierniewickiego. Na terenie skansenu zgromadzono 42 obiekty: mieszkalne, sakralne i użytkowe. W większości pochodzą one z XIX i XX wieku. Wnętrza wyposażono w przedmioty odpowiednie dla danych obiektów, w tym umeblowanie, elementy gospodarstwa domowego, narzędzia rolnicze, obrazy i tkaniny. Dominują budowle drewniane konstrukcji wieńcowej i sumikowo-łątkowej, kryte dachami czterospadowymi ze strzechami. Placówka prezentuje dwa przestrzenne układy ruralne: owalnicę z centralnym placem wioskowym i ulicówkę z zabudową jednostronną. Poszczególne budowle skansenu to: kapliczka z Otolic (rekonstrukcja), pierwsza połowa XX w., kuźnia z pierwszej połowy XX w. (rekonstrukcja), piec chlebowy z Boczek Chełmońskich, pierwsza połowa XX w. (rekonstrukcja), chałupa ze Złakowa Borowego zaadaptowana na szkołę, druga połowa XIX w., chałupa ze Złakowa Borowego, połowa XIX w., obora kamienno-ceglana ze Złakowa Borowego, około 1930, stodoła ze Złakowa Kościelnego, początek XX w., lamus z Radziejowic, XIX w., chałupa ze Złakowa Borowego, 1950, stodoła z Boczek Chełmońskich, około 1930, chałupa z Bogorii, koniec XIX w., kapliczka z Otolic (rekonstrukcja), pierwsza połowa XX w., wiatrak koźlak ze Świeryża, XIX w. (rekonstrukcja), chałupa ze Złakowa Borowego, XIX/XX w., chałupa z Chlebowa, początek XX w., stodoła ze Złakowa Borowego, początek XX w., chałupa z Łaguszewa, koniec XIX w., lamus z Niedźwiady, pierwsza połowa XX w., obora drewniano-kamienna (rekonstrukcja), stodoła z Otolic, początek XX w., chałupa ze Złakowa Borowego, lata 80. XIX w., obora kamienno-ceglana z Mastek, 1924, rekonstrukcja brogu, stodoła ze Złakowa Borowego, 1948, piec chlebowy z Otolic, okres międzywojenny, chałupa ze Złakowa Borowego, pierwsza połowa XIX w., obora drewniana z końca XVIII w. (rekonstrukcja), lamus ze Złakowa Kościelnego, połowa XIX w., stodoła ze Złakowa Kościelnego, początek XX w., stodoła z Maurzyc, początek XX w., dzwonnica z Wysokienic, 1774, kościół z Wysokienic, 1758, plebania z Pszczonowa, początek XX w. (obiekt występował w filmie Chłopi w reżyserii Jana Rybkowskiego), krzyż z Maurzyc, XIX w., chałupa z Niespuszy, połowa XIX w., kapliczka słupowa z XIX w., chałupa ze Skowrody, połowa XIX w., zagroda zamknięta: chałupa ze Złakowa Borowego (połowa XIX w.), lamus z Boczek Chełmońskich (koniec XIX w.), obora kamienna z końca XIX w. (rekonstrukcja), stodoła z Wicia, początek XX w., rekonstrukcja brogu, ekspozycja sprzętu pożarniczego, remiza ze Złakowa Borowego, 1913 (rekonstrukcja), scena plenerowa. Za |
|||||||||||||||||||||
|
||