Dawny kościół klasztorny sióstr norbertanek pw. św. Mikołaja w Słupsku ma za sobą dziwne i burzliwe dzieje. Powstał prawdopodobnie w XIII wieku, gdyż źródła pisane wzmiankują o kościele już w 1269 roku. Była to budowla drewniana i miała status kościoła prywatnego. Imię patrona wskazuje, że powstała w środowisku kupiecko-rzemieślniczym. Tuż obok kościoła stał pierwszy słupski klasztor. Obydwa budynki były podpiwniczone, na kamiennym fundamencie. W 1311 r. w zamian za rezygnację ze swych uprawnień dziesięcinnych i młynnych na terenie Słupska, norbertanki słupskie uzyskały od margrabiów patronat nad kościołem parafialnym NMP oraz działkę w lewo­brzeżnym, lokacyjnym mieście, którą przeznaczyły pod budowę kościoła i klasztoru. Norbertanki wkrótce przystąpiły do budowy murowanego kościoła klasztornego św. Mikołaja. O budowie tego kościoła w XIV w. świadczy wendyjski wątek wiązania cegieł. W roku 1665 w mieście wybuchł wielki pożar, który strawił zarówno kościół jak i klasztor. Klasztor odbudowano jako pierwszy w roku 1679, kościół, z braku środków, dopiero w 1737. Uczynił to pułkownik Steding i poświęcił na kościół garnizonowy. Jednak wkrótce wybuchła wojna śląska i świątynię przeznaczono na magazyn i wozownię. Podczas wojny 7-letniej,w roku 1760, gdy w Słupsku stacjonowały wojska rosyjskie, dawny kościół zamieniono na cerkiew prawosławną. Zaledwie 10 lat później rada miejska przeznaczyła budynek na cele oświaty i od 1772 roku istniała tam szkoła i internat dla ubogich uczniów. W 1819 roku budynek przebudowano i utworzono w nim najpierw szkołę elementarną, potem szkołę żeńską, a od 1926 roku szkołę dla dzieci upośledzonych umysłowo. W marcu 1945 roku dawny kościół spłonął w pożarze wznieconym przez Armię Czerwoną. Dopiero w 1961 roku zdecydowano się na jego odbudowę zgodnie z dokumentacją historyczną i adaptację na cele biblioteki miejskiej.

Dnia 10 września 1971 roku uroczyście otwarto bibliotekę nadając jej imię Marii Dąbrowskiej. Dawny kościół klasztorny sióstr norbertanek otrzymał nowe życie.

Za