![]() |
![]() |
||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Las Bemowski – las leżący w zachodniej części Bemowa oraz w gminie Stare Babice, częściowo podmokły, odwadniany przez przeważnie uregulowane drobne cieki wodne oraz kanały. Na jego terenie (ale już poza granicami administracyjnymi Warszawy) zlokalizowane są dwa rezerwaty: Łosiowe Błota i Kalinowa Łąka oraz plac zabaw, ścieżka zdrowia i „ścieżka łosia”. Znajdują się tu także miejsca do rozpalania ognia i liczne wiaty turystyczne. Niektóre drogi i ścieżki leśne zalewane są w okresie wiosennym przez ...
Las Bemowski – las leżący w zachodniej części Bemowa oraz w gminie Stare Babice, częściowo podmokły, odwadniany przez przeważnie uregulowane drobne cieki wodne oraz kanały. Na jego terenie (ale już poza granicami administracyjnymi Warszawy) zlokalizowane są dwa rezerwaty: Łosiowe Błota i Kalinowa Łąka oraz plac zabaw, ścieżka zdrowia i „ścieżka łosia”. Znajdują się tu także miejsca do rozpalania ognia i liczne wiaty turystyczne. Niektóre drogi i ścieżki leśne zalewane są w okresie wiosennym przez wodę.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
Las znajduje się: w gminie Stare Babice w Klaudynie, w zachodniej części Bemowa od Lotniska na Bemowie do Grot, w okolicach Radiowa i Chomiczówki na Bielanach. Leżące na terenie Lasu Bemowskiego rezerwaty przyrody: Kalinowa Łąka i Łosiowe Błota, mimo że leżą poza granicami administracyjnymi Warszawy, są zarządzane przez Miasto Stołeczne Warszawę. Z tego powodu są niekiedy wymieniane wśród warszawskich rezerwatów przyrody. W XVI w. w sąsiadującym z dzisiejszym Lasem Bemowskim Latchorzewie mieszkał Wojciech Oczko (1537? – 1599?) – lekarz nadworny i sekretarz Stefana Batorego oraz Zygmunta III Wazy, autor pierwszych pisanych w języku polskim prac medycznych. W okolicy Lasu Bemowskiego (dziś teren lotniska) istniały też do względnie niedawna Szwedzkie Góry – wydmy z fortyfikacjami, łączonymi z nieznanym nam bliżej epizodem wojen szwedzkich. Umocnienia te były wykorzystywane również podczas powstania kościuszkowskiego. Najstarszym zabytkiem na terenie Lasu Bemowskiego jest Fort II A, zwany dawniej Fortem Babice, a obecnie – Fortem Radiowo, pochodzący z ostatniej ćwierci XIX wieku. Należał on do zewnętrznej linii fortyfikacji twierdzy Warszawa. Był on jedynym zrealizowanym obiektem z serii 4 fortów „literowych”, które stanąć miały na przedpolu głównego pierścienia obrony. W czasie I wojny światowej ów fort (razem z całą praktycznie twierdzą) oddano Niemcom bez walki. Po I wojnie światowej na obszarze dzisiejszego Lasu Bemowskiego, stanowiącym wówczas poligon artyleryjsko-saperski, wzniesiono najważniejszą z ówczesnych polskich stacji radiotelegraficznych – Transatlantycką Centralę Radiotelegraficzną, która jako jedyna miała zasięg międzykontynentalny. Budowa miała miejsce w latach 1922–23. Charakterystycznym elementem radiostacji były wysokie na 126,5 m maszty. W 1932 r. we wschodniej części gruntów Stacji Nadawczej rozpoczęto budowę Osiedle Łączności-Babice (od 1936 r. – Boernerowo), zamieszkanego przez pracowników Ministerstwa Poczt i Telegrafów. We wrześniu 1939 r. w oparciu o fort i jego przedpole, a także osiedle Boernerowo, bronił się 3 batalion 26 pułku piechoty pod dowództwem mjra Jacka Decowskiego. Informacje na temat przebiegu obrony są sprzeczne. Podczas okupacji hitlerowskiej Niemcy wykorzystywali radiostację do utrzymywania łączności z U-Bootami na Atlantyku. Ważne wydarzenia odegrały się na tym terenie również w czasie powstania warszawskiego, gdy przy nieistniejącej dziś drodze, łączącej Boernerowo z Wawrzyszewem, trzy kompanie praktycznie nieuzbrojonych powstańców, maszerujących do Puszczy Kampinoskiej po broń ze zrzutów, zostały ostrzelane przez wojska niemieckie z terenu lasu oraz z Wawrzyszewa. Wzięci wówczas do niewoli powstańcy zostali zamordowani. Nieco później przez teren radiostacji przedzierała się do Puszczy Kampinoskiej grupa żołnierzy harcerskiego batalionu „Zośka”, odcięta przez Niemców na Woli. Z początkiem 1945 r. wycofujący się Niemcy wysadzili w powietrze Centralę. Dziś zachowały się z niej betonowe pozostałości, stanowiące drugi – obok Fortu Radiowo – zespół zabytkowy na terenie Lasu Bemowskiego. Część z nich znajduje się w miejscach łatwo dostępnych (np. większość betonowych podstaw masztów, budki strażnicze z napisem „Czuwaj” – tzw. czuwaje, czuwajki), a przeważnie również dobrze widocznych. Niektóre jednak zagubione są w lesie i bardzo trudne do odnalezienia (np. niemiecki pas zapór przeciwczołgowych – żelbetowych jeżów). Po II wojnie światowej na terenie lasu powstały: wojskowa stacja radarowa, wysypisko śmieci, dziś zwane Górą Śmieciową, oraz częściowo Wojskowa Akademia Techniczna. Za ![]() |
|||||||||||||||||||||
![]() ![]() ![]() |
||
|
||
![]() ![]() |
![]() |
![]() |
||
---|---|---|---|