MENU
Gospoda w Graniczniku.

Dodał: FM° - Data: 2012-05-17 18:44:59 - Odsłon: 2413
Lata 1910-1912


Wieś Granicznik powstała dość późno w drugiej połowie XVIII wieku, jako kolonia Świerków w dobrach barona von Stillfrieda z Nowej Rudy. Od początku była osadą tkaczy. Na początku mieszkało tu 17 zagrodników, w tym 12 tkaczy. Rozwijała się nadzwyczaj prędko i z początkiem XIX wieku podwoiła swoją liczebność. Wówczas to stała się sceną potyczki bitewnej, o której wspominam na wstępie. Sama bitwa nie spowodowała większych zniszczeń i nie zahamowała rozwoju wsi. W 1840 roku liczba domów wzrosła do 40. We wsi była gorzelnia, pracowało też 21 krosien bawełnianych i 15 lnianych, a więc wszyscy mieszkańcy utrzymywali się z tkactwa chałupniczego. Dopiero rozwój przemysłu włókienniczego skutkiem mechanizacji tkalni i przędzalni i uruchomienia dużych fabryk włókienniczych w pobliskiej Nowej Rudzie i Głuszycy pociągnęły za sobą w drugiej połowie XIX wieku zubożenie i wyludnienie wsi. Po II wojnie światowej i wysiedleniu ostatnich niemieckich gospodarzy wieś opustoszała. Nie było amatorów skłonnych osiedlić się w tej głuszy. Z biegiem czasu uratowało się 6 gospodarstw rolnych, ale nie ma tu korzystnych warunków glebowo-klimatycznych do rozwoju rolnictwa. W miarę upływu czasu wieś Granicznik tak samo jak kamień pamiątkowy przechodzą w zapomnienie.
------------------
Miejscowość Granicznik to osada.
Kod GUS TERYT miejscowości Granicznik to 0854481.
Miejscowość podstawowa dla Granicznik to Świerki.

  • /foto/5665/5665446m.jpg
    1910 - 1915

Aukcje internetowe

Poprzednie: ul. Jedności Narodowej Strona Główna Następne: Poczekalnia z WC (dawna)


Zbigniew Waluś | 2014-03-03 20:16:35 | edytowany: 2017-12-16 23:26:08
Wieś Granicznik powstała dość późno w drugiej połowie XVIII wieku, jako kolonia Świerków w dobrach barona von Stillfrieda z Nowej Rudy. Od początku była osadą tkaczy. Na początku mieszkało tu 17 zagrodników, w tym 12 tkaczy. Rozwijała się nadzwyczaj prędko i z początkiem XIX wieku podwoiła swoją liczebność. Wówczas to stała się sceną potyczki bitewnej, o której wspominam na wstępie. Sama bitwa nie spowodowała większych zniszczeń i nie zahamowała rozwoju wsi. W 1840 roku liczba domów wzrosła do 40. We wsi była gorzelnia, pracowało też 21 krosien bawełnianych i 15 lnianych, a więc wszyscy mieszkańcy utrzymywali się z tkactwa chałupniczego. Dopiero rozwój przemysłu włókienniczego skutkiem mechanizacji tkalni i przędzalni i uruchomienia dużych fabryk włókienniczych w pobliskiej Nowej Rudzie i Głuszycy pociągnęły za sobą w drugiej połowie XIX wieku zubożenie i wyludnienie wsi. Po II wojnie światowej i wysiedleniu ostatnich niemieckich gospodarzy wieś opustoszała. Nie było amatorów skłonnych osiedlić się w tej głuszy. Z biegiem czasu uratowało się 6 gospodarstw rolnych, ale nie ma tu korzystnych warunków glebowo-klimatycznych do rozwoju rolnictwa. W miarę upływu czasu wieś Granicznik tak samo jak kamień pamiątkowy przechodzą w zapomnienie. Za .
Zbigniew Waluś | 2014-03-03 20:17:28
Do miejscowości Świerki.
rok | 2014-03-04 08:32:08
Przeniesione, dzięki.