Mury obronne
Wzniesione zostały w 1318 r. Użyty przy ich budowie kamień bazaltowy, wydobywany w pobliskich kamieniołomach był materiałem bardzo często stosowanym w budowlach Lubańskich. Mury grubości 2,4 m posiadały górny chodnik i wzmocnione były półkolistymi basztami. W obiegających miasto podwójnym pasem murach, znajdowały się pierwotnie cztery główne bramy: Bracka, Mikołajska, Zgorzelecka i Nowogrodzka. Mury były otoczone fosą. W latach 70-tych XIX wieku mury częściowo rozebrano, fosy zasypano i urządzono promenady.
Do dziś zachowały się fragmenty murów od strony północno-zachodniej (od ul. Ratuszowej do wylotu ul. Wrocławskiej) oraz fragment podwójnego pierścienia murów w rejonie pl. Strażackiego (na przestrzeni od wylotu ul. Spółdzielczej do tzw. "Domu Solnego").