Wzniesiony w latach 1714-56 wg projektu Pompeo Ferrariego. W pierwotnej postaci był budowlą wzniesioną na planie krzyża greckiego o czterech krótkich ramionach, z których wschodnie i zachodnie zamknięte były półkolistymi absydami. W latach 1906-09 świątynie rozbudowano wg projektu Rogera Sławskiego, dostawiając od strony zachodniej obszerną neobarokową nawę. Nad kwadratową częścią centralną znajduje się kopuła posadowiona na wysokim cokole; ramiona krzyża usytuowane na osi kościoła przykryte są owalnymi ...
Wzniesiony w latach 1714-56 wg projektu Pompeo Ferrariego. W pierwotnej postaci był budowlą wzniesioną na planie krzyża greckiego o czterech krótkich ramionach, z których wschodnie i zachodnie zamknięte były półkolistymi absydami. W latach 1906-09 świątynie rozbudowano wg projektu Rogera Sławskiego, dostawiając od strony zachodniej obszerną neobarokową nawę. Nad kwadratową częścią centralną znajduje się kopuła posadowiona na wysokim cokole; ramiona krzyża usytuowane na osi kościoła przykryte są owalnymi kopułkami, dwa pozostałe – sklepieniami żaglastymi. Nad absydą , w której mieści się zakrystia, wznosi się wieża z hełmem ostrosłupowym z XIX w.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
Jednolite rokokowe wyposażenie wnętrza – m.in. trzy ołtarze, ambona i odpowiadająca jej chrzcielnica – pochodzi z około 1780 r. Obraz Ostatnia Wieczerza hiszpańskiego malarza Eugenio Caxesa z 1609 r., został przywieziony do Obrzycka przez Atanazego Raczyńskiego z klasztoru Jeronimos w Lizbonie. Uwagę zwraca też nagrobek arcybiskupa gnieźnieńskiego Ignacego Raczyńskiego, zmarłego w 1823 r., wykonany w połowie XIX w. wg projektu Ludwika Wilhelma Wichmana z Berlina; na cokole z szarego marmuru klęczy odlana z brązu postać zmarłego. Za |
|||||||||||||||||||||||||