Grota Bialska, zwana też Góralską, to dawna sztolnia po wydobyciu złota, ciągnąca się wzdłuż złotonośnej żyły kwarcowo-skaleniowej, występującej w łupkach łyszczykowych.
W 1877 r. działające w Głuchołazach Towarzystwo Promenadowe przekuło drugi otwór, tworząc tunel, którym poprowadzono promenadę spacerową. Dawniej skała sięgała do samej rzeki, a chodznik omijający ją wykonano dopiero po powodzi w 1903 r., wysadzając skałę. Sztolnia jest pomnikiem przyrody. Stanowi ona schronienie dla nietoperzy, w tym rzadkich podkowców, nocków rudych i gacków brunatnych.