Śluza Guzianka – śluza komorowa w Guziance, części Rucianego-Nidy, pomiędzy jeziorami Guzianka Mała i Bełdany. Wybudowana w roku 1879. Początkowo komora śluzy była wykonana z drewna, dopiero w 1899 drewno zastąpiono ścianami z cegieł i kamienia. Rocznie śluzuje się przez nią około 20 tysięcy łodzi. Łączy główną grupę jezior mazurskich (przez jezioro Bełdany) z miastem Ruciane-Nida, z Jeziorem Nidzkim oraz z mniejszymi jeziorami Guzianka Mała i Guzianka Wielka (poziom wody wyższy o około 2 m od większości zbiorników żeglownych w Krainie Wielkich Jezior Mazurskich). Jest to ważny węzeł komunikacyjny na szlaku Wielkich Jezior Mazurskich. W sezonie żeglarskim ruch przez śluzę jest na tyle duży, że od pewnego czasu rozważa się wybudowanie drugiej komory w miejscu znajdującego się nieopodal jazu. Proces śluzowania trwa kilkadziesiąt minut. Wrota górne zostają otwarte i jachty wpływają do komory śluzy. Po zamknięciu wrót górnych zostaje wyrównany poziom wody w komorze z poziomem jeziora znajdującego się niżej (poprzez wypuszczenie wody z komory). Wówczas zostają otwarte wrota dolne. Gdy wszystkie jachty wypłyną z komory - proces powtarza się w drugą stronę. Dawid Galus źródło Wikipedia, wolna encyklopedia.