 |
 |
||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Bitwa pod Gruszką – starcie zbrojne stoczone w miejscowości Gruszka 29–30 września 1944 między partyzantami zgrupowania Armii Ludowej i radzieckimi a niemieckimi wojskowymi formacjami pomocniczymi i policyjnymi. Pomimo sukcesów niemieckich polegających na rozczłonkowaniu partyzanckich szyków obronnych, wyrwali się oni z okrążenia w zwartych oddziałach, przy stratach wynoszących około 50 zabitych i 70 rannych.
W ostatniej dekadzie września 1944 w rejonie Gruszki i Jóźwikowa skoncentrowały się kieleckie ...
Bitwa pod Gruszką – starcie zbrojne stoczone w miejscowości Gruszka 29–30 września 1944 między partyzantami zgrupowania Armii Ludowej i radzieckimi a niemieckimi wojskowymi formacjami pomocniczymi i policyjnymi. Pomimo sukcesów niemieckich polegających na rozczłonkowaniu partyzanckich szyków obronnych, wyrwali się oni z okrążenia w zwartych oddziałach, przy stratach wynoszących około 50 zabitych i 70 rannych.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
W ostatniej dekadzie września 1944 w rejonie Gruszki i Jóźwikowa skoncentrowały się kieleckie brygady partyzanckie AL: 1 Brygada AL im. Ziemi Kieleckiej pod dowództwem mjr Henryka Połowniaka, 2 Brygada AL Świt kpt. Tadeusza Maja, 11 Brygada AL „Wolność” st. lejt. Stiepana Riaszczenki, 1 kompania 10 Brygady AL „Zwycięstwo” st. lejt. Nikołaja Dońcowa, oddział im. Bartosza Głowackiego Tadeusza Grochala i około 60 osobowy oddział partyzantki radzieckiej kpt. Aleksandra Filuka. Siły partyzanckie liczyły ok. 1500 ludzi, w tym ponad 700 w 1 Brygadzie AL. W czasie dwóch zrzutów broni dokonanych w nocy 25 i 27 września partyzanci otrzymali około 315 pistoletów maszynowych, 10 moździerzy, 10 rusznic przeciwpancernych, 40 karabinów, 20 cekaemów, 1200 granatów i 500 kg materiałów wybuchowych. Zrzucono też radiotelegrafistę z dwoma radiostacjami[5]. Dowódcą całości sił partyzanckich był mjr Połowniak. Siły niemieckie, liczące około 10 000 ludzi(wg historiografii PRL, w rzeczywistości było ich 2 razy mniej), składały się z niemieckich formacji pomocniczych, tzw. Kałmuków i Kozaków oraz policji. Wieczorem 29 września rozpoczął się bankiet na cześć narzeczonej Połowniaka. Nocą oddziały niemieckie okrążyły, a następnie zaatakowały partyzantów, rozczłonkowując ich szyki obronne. Wspierani przez czołgi i artylerię Niemcy wdarli się do wsi Jóźwiki, Gruszka i Gać, które zostały podpalone. Północne zgrupowanie partyzantów przebiło się z okrążenia, a południowe wymknęło się przez lukę w niemieckiej obławie koło Dobrzeszowa. Nocnym atakiem zgrupowanie partyzanckie przerwało pierścień okrążenia w okolicach wsi Mularzów i Kaliga i wydostało się z okrążenia, unikając zniszczenia. Oddziały Armii Ludowej przedarły się przez linie frontu pod Chotczą na przyczółek opanowany przez Armię Czerwoną. Za 
|
|||||||||||||||||||||
|
||
|
||
|
||
 |
|
||
|---|---|---|---|