|
Zamek Skała, w którym 100 lat temu przebywał Theodor Körner. Cztery łukowate otwory po prawej stronie (raczej po lewej, po pr. to tylko nisze) prowadzą w głąb kamienia, o którym mowa w tekście.
Wspomnienie o Körnerze
Tego lata minęło 100 lat, odkąd Theodor Körner, poeta i bojownik(Streiter), wyruszył ze swoim przyjacielem Henochem w podróż edukacyjną w nasze Karkonosze jako student górnictwa.
Na pamiątkę tej śląskiej podróży R.-G.-V. postawiło mu dwa kamienie pamiątkowe, jeden przez stowarzyszenie główne w ruinach zamku Chojnik ( ), drugi przez grupę lokalną Görlitz na Landeskrone. Celem kolejnych wierszy jest zapoznanie czytelnika z miejscem, w którym czuł się szczególnie dobrze.
W dniu 10 sierpnia 1809 r. Körner udał się z Drezna przez Budziszyn do Görlitz, gdzie złożył wizytę na Landeskrone. Z Görlitz podróż prowadziła dalej przez Lubań do Lwówka. Tutaj spędził czwartą noc, a następnego dnia rano udał się do kopalni węgla koło Rakowic Małych, którą chciał zwiedzić.
Tak się jednak nie stało, ponieważ sztygar był nieobecny, a pozostali górnicy nie wpuścili go do środka. W południe tego samego dnia, 14 sierpnia 1809 r., przybył do pięknej posiadłości Hohlstein (Skała), tej samej Skały, w której 50 lat później książę Fryderyk Wilhelm Konstantin von Hohenzollern-Hechingen, ówczesny właściciel tamtejszego zamku, aktywnie wspierał i sprowadzał nowych mistrzów muzyki, tak zwana „Muzyka Przyszłości”, znalazła aktywne wsparcie. Tam Körner złożył wizytę dziedzicznej księżniczce Paulinie von Hohenzollern-Hechingen, która była bliską przyjaciółką jego ciotki Doroty Stock. W drugim ze swoich listów z podróży z 19 sierpnia pisze o przyjaznym przyjęciu, jakie go tu spotkało: *)
"Zrobiłem toaletę w gospodzie, a potem udałam się do zamku, gdzie dostarczyłam Twój list księżniczce Hohenzollern, droga ciociu. Była tam również jej siostra, księżniczka Accerenza. Przyjęli mnie z wielką życzliwością, oprowadzili po ogrodzie i kazali mojego przyjaciela Henocha, który został z tyłu, szukać wszędzie, aż go znaleziono; potem zjedliśmy obiad, a księżniczka Paulina śpiewała mi swoje piękne kompozycje. Były to rozkoszne godziny; z pewnością zostalibyśmy, ale chcieliśmy dotrzeć aż do Gryfowa i wędrowaliśmy dalej."
Zamek Skała, który został zbudowany w 1513 roku przez Adama von Lest na górze o tej samej nazwie i na potężnym wydrążonym kamieniu
- od którego być może pochodzi nazwa zamku i miejscowości - zamieszkiwany był wówczas przez Friedricha Hermanna Otto, dziedzicznego księcia Hohenzollern-Hechingen i jego żonę, wspomnianą księżniczkę. Była córką księcia Piotra i księżnej Doroty z Kurlandii. Dobre przyjęcie z jednej strony, a z drugiej strony relacje sercowe, które łączyły go z młodszą siostrą Dorotą, często wspominanej księżniczki, zdają się skłaniać Körnera do napisania opublikowanej w jego dziełach szarady, której rozwiązaniem jest "Hohlstein". Zapisał to w swoim notatniku, który nosił ze sobą w podróży, a w którym notował wszystkie swoje przeżycia, wrażenia i poetyckie wynurzenia oraz kreślił przelotne szkice z podróży. Przez "dwie istoty wyższej natury", jak nazwano je w szaradzie, należy rozumieć dwie siostry księżniczki, jak wynika z sonetu, który znajduje się również w notatniku pod tytułem "Epistel an D. v. K." (Epistoła do D. od K.). Z wejścia na Śnieżkę ułożył jeszcze kilka sonetów do księżniczki Doroty Kurlandzkiej i przesłał je rodzicom, którzy mogli je przesłać księżniczce, jeśli im się spodobają.
Ze Skały Körner udał się przez Niwnice, Gryfów do Świeradowa, Szklarskiej Poręby, a stamtąd w Karkonosze, dalej do Wałbrzycha, Złotego Stoku i w Góry Sowie, aby z Dzierżoniowa powrócić w Karkonosze i do swojej saksońskiej ojczyzny.
Napisał Johannes Sorge-Freystadt. Przekład z pomocą www.deepl. ---------- *) Źródła: Peschel i Wildenow, "Theodor Körner und die Seinen, .." oraz wydanie Hempela biografii Körnera pióra Förstera, za uprzejmą zgodą Hofrata Dr Peschel, Dresden. ------------ Foto i tekst z pisma - Schlesien. Illustrierte Zeitschrift für die Pflege heimatlicher Kultur. Zeitschrift des Kunstg. .. |
|
Dodał:
Tado°
- Data: 2022-01-14 21:13:58
- Odsłon: 565
Rok 1909
|
|
Już w XIV wieku istniał tu zamek, wzmiankowany w 1348 r. Został zniszczony przez husytów w 1428 r., w 1513 r. natomiast Adam von Lest zbudował na jego miejscu renesansowy dwór, rozbudowany na początku XVII wieku. Powstała wtedy okazała rezydencja z widokową loggią kolumnową (zamurowaną w XVIII w.) i klatką schodową w wieżowej dobudówce. W drugiej połowie XVII w. dobudowano zachodnie skrzydło i przedłużono główny korpus w kierunku północnym. Dzisiejszy wygląd pałac otrzymał na przełomie XVIII i XIX w. Nie był najwybitniejszym dziełem architektury, ale uroku dodawało mu położenie na sztucznej skarpie od strony wschodniej. Od zachodniej natomiast stworzono piękny park, w którym posadzono wiele egzotycznych drzew i krzewów.
Ruiny dawnego pałacu - Pałac jest trójkondygnacyjną budowlą z kamienia i cegły, zbudowaną na planie podkowy. Część środkowa była nakryta dachem czterospadowym. Budowla jest podpiwniczona, z piwnicami sklepionymi kolebkowo z lunetami kolebkowo-krzyżowo, w jednym z pomieszczeń południowego skrzydła natomiast sklepienie podtrzymuje filar o ściętych narożach z czerwonego piaskowca. Elewacje mają symetryczny układ prostokątnych okien, boniowania w narożach i międzyokienne gzymsy. Główne wejście znajdowało się od wschodu, od strony skarpy poprzedzone kolumnowym portykiem podtrzymującym balkon.
Obecnie pałac jest na sprzedaż - szczegóły wraz z wizualizacją po odbudowie na stronie
-
1749
-
1900
-
1900
- 1904
-
1900
- 1904
-
1919
-
1920
- 1944
-
1930
- 1936
-
1995
-
2000
-
2000
-
2004
-
2004
-
2004
-
2004
-
2004
-
2007
-
2012
-
2012
-
2014
-
2014
-
2014
-
2014
-
2014
-
2014
-
2014
-
2014
-
2014
-
2015
-
2020
-
2020
-
2023
|
|
|
|