Obecny wiadukt jest z 1926 roku. Przeniesienie ruchu pociągów z kamiennego na obecny, blachownicowy z murowanymi filarami musiało być skomplikowanym przedsięwzięciem. Aż dziw bierze, że nie mamy z tego wydarzenia żadnych zdjęć. Tu widać bramkę trakcyjną z pionierskiej elektryfikacji. Tutaj jest już nowy wiadukt. Ragnar, Janusz - przedatujcie swoje zdjęcia. Inwestycja powstała w ramach 13-letniego programu (1925-1938) robót publicznych na kolejach niemieckich (modernizacja i poprawa przepustowości). Budynek posterunku Thorez znajdował się na prawo od widocznego znaku STOP. W nasypie faktycznie to kikuty po masztach z różnych lat, ale nie ma tu reliktów przedwojennych. Na lewo od magistrali biegł również zelektryfikowany tor wyciągowy z kopalni - miał około 600-700 metrów długości. Jest on obecnie rozebrany, tak że tylko o nim przypominają poprzeczne pryzmy kamienia z międzytorza.