Książański Park Krajobrazowy został utworzony 28 października 1981 roku jako jeden z pierwszych w Sudetach, na skraju Pogórza Wałbrzyskiego, pomiędzy Świebodzicami, a Wałbrzychem. Utworzenie parku miało na celu zachowanie wartości przyrodniczych i kulturowych części strefy brzeżnej pogórza, popularyzacji i upowszechniania tych wartości w warunkach racjonalnego gospodarowania. Obszar ten, o urozmaiconej rzeźbie terenu, o zróżnicowanym środowisku leśnym oraz bogatej florze i faunie, stanowi wysokiej rangi zaplecze rekreacyjne dla sąsiadujących z nim miast. Swoim zasięgiem obejmuje dwa rezerwaty przyrody i dwa obszary NATURA 2000.
Ze względu na różnorodność krajobrazową cały obszar parku został umownie podzielony na trzy zespoły krajobrazowe:
- dobromierski (północno-zachodni) obejmujący otoczenie sztucznego
zbiornika wodnego „Dobromierz” o powierzchni 1 km2,
- książański (centralny) - obejmujący przełomowe odcinki Pełcznicy i Szczawnika w okolicy zamku Książ,
- lubiechowski (wschodni) - to masyw o kopulastych wzniesieniach z przepływającymi - Lubiechowską Wodą i Witoszówką, z dużą atrakcją geologiczną Jeziorkiem Daisy.
Źródło: Ulotka informacyjna "Szlak przyrodniczo-edukacyjny Ścieżka Hochbergów".
Ze względu na różnorodność krajobrazową cały obszar parku został umownie podzielony na trzy zespoły krajobrazowe:
- dobromierski (północno-zachodni) obejmujący otoczenie sztucznego
zbiornika wodnego „Dobromierz” o powierzchni 1 km2,
- książański (centralny) - obejmujący przełomowe odcinki Pełcznicy i Szczawnika w okolicy zamku Książ,
- lubiechowski (wschodni) - to masyw o kopulastych wzniesieniach z przepływającymi - Lubiechowską Wodą i Witoszówką, z dużą atrakcją geologiczną Jeziorkiem Daisy.
Źródło: Ulotka informacyjna "Szlak przyrodniczo-edukacyjny Ścieżka Hochbergów".