Przy placu Szczepańskim nr 2 stały dawniej dwie średniowieczne kamienice, które w wieku XVIII były własnością kolegium jezuickiego przy parafii św. Szczepana, lecz w wyniku kasaty zakonu zostały zakupione przez Akademię Krakowską. Na jej miejscu w poł. XVIII w. postawiono nową kamienicę, którą nabył Dominik Estreicher i pierwsze piętro kamienicy ozdobił freskami o tematyce antycznej. W roku 1852 kamienica została sprzedana bankowi Kirchmajera, a w latach 1908- 909 zburzono i tę budując na tym terenie kamienicę dla przedsiębiorcy pogrzebowego, który na parterze tej kamienicy miał zakład pogrzebowy. Na pierwszym piętrze mieścił się Klub Literatów i Prawników. Budynek ten został wybudowany w stylu modernistycznym, zwieńczony wyniosłym dachem z oszkloną werandą. We wnętrzu znajdują się witraże zakładu S. G. Żeleńskiego, secesyjna winda, klatka schodowa z balustradami ozdobiona ceramicznymi płytkami, schodami, drzwiami ozdobionymi niezwykłą stolarką. Nad bramą główną znajduje się witraż ze św. Szczepanem, informujący o istnieniu w tym miejscu probostwa kościoła św. Szczepana. W rzeczywistości budynek probostwa wszedł w skład zabudowy Starego Teatru. (Żródło: Agnieszka Zabielska" Plac Szczepański przez wieki")