MENU
Kościół św. Michała Archanioła w Nowej Soli. Widok z ulicy Kościelnej.
Aus W.G.Schulz: "Zum Neuen Saltze" (1926)

Dodał: DITA° - Data: 2011-10-20 22:32:44 - Odsłon: 1504
Lata 1900-1926


Kościół, pierwotnie ewangelicki, wzniesiony został w latach 1591-1597, by zaspokoić potrzeby osadników, w tym głównie pracujących w warzelni. (Ufundowany przez zarządcę solnego Daniela Preussa dla protestantów, w XVII wieku przekazany został katolikom.) Budowę rozpoczęto 22 kwietnia. Najpierw postawiono mury i dach. Była to budowla salowa z czworoboczną wieżą od zachodu. Do wieży i zachodnich partii korpusu przylegały wydłużone lokalności z emporami na piętrach. Na dole po stronie południowej znajdowały się zakrystia i kruchta, a od północy zaś kaplica i składzik. Ta część przetrwała wstanie nie zmienionym, tylko zniszczony pożarem kopulasty hol wieży zastąpiony został dachem stożkowym. Budowę kościoła ukończono w 1597 roku. Jego poświęcenie nastąpiło 27 maja 1597 roku (w dzień Zielonych Świąt) przez pastora z Rakowa koło Smardzewa pod Świebodzinem - Marcina Ruffera i diakona z Żubrowa Abrahama Cremerusa. Pierwszym pastorem kościoła był Melchior Ritilius. W dwa lata po poświęceniu kościoła (1599 roku) na wieży umieszczono dzwon mistrza Jakuba Getza, który go podarował kościołowi. Po odrzuceniu późniejszych dobudówek i skorygowaniu dokonanych przekształceń, pierwotny kościół przedstawiał się jako jednonawowy, prostokątny w założeniu o trójbocznym zamknięciu od wschodu z czworoboczną częściowo wtopioną w korpus wieżą z wykrojonymi faliście bokami szczytu. Najstarszy przekaz ikonograficzny, dotyczący zwieńczenia wieży pochodzi z około połowy XVIII wieku i przedstawia hol z podwójną latarnią. Jego kształt i proporcje pozwalają przyjąć, że powstał w okresie renesansu, czyli w czasie budowy kościoła. W takiej formie hełm przetrwał do najnowszych czasów, gdy zastąpiono go obecnym dachem namiotowym. Świątynię wzniesiono z kamienia i cegły, a wnętrze otrzymało sklepienia kolebkowo-krzyżowe, zachowane do dziś. Wysoka w smukłych proporcjach budowla posiadała dość wąskie, zamknięte półkoliste okna. Elewacje były oskarpowane. W 1688 roku kościół poszerzony został od północy o dwukondygnacyjny aneks, równy długością i szerokością korpusowi. Znalazły się w nim kaplica i składzik z emporami. W 1782 roku od południa dobudowana została zakrystia także z emporą. W 1880 r rozbudowano kościół św. Michała dzieląc nawę poprzeczną, która prawie dwukrotnie powiększyła wnętrze kościoła.
(żródło: ).

  • /foto/5025/5025975m.jpg
    1751
  • /foto/204/204014m.jpg
    1900 - 1910
  • /foto/236/236502m.jpg
    1900 - 1910
  • /foto/437/437407m.jpg
    1905
  • /foto/454/454460m.jpg
    1905
  • /foto/417/417609m.jpg
    1905 - 1920
  • /foto/6446/6446798m.jpg
    1910
  • /foto/242/242523m.jpg
    1910 - 1914
  • /foto/5033/5033688m.jpg
    1910 - 1915
  • /foto/7893/7893643m.jpg
    1910 - 1918
  • /foto/5163/5163319m.jpg
    1910 - 1920
  • /foto/5127/5127529m.jpg
    1915 - 1930
  • /foto/6279/6279012m.jpg
    1920 - 1930
  • /foto/7860/7860125m.jpg
    1934
  • /foto/167/167072m.jpg
    2007
  • /foto/167/167074m.jpg
    2007
  • /foto/383/383328m.jpg
    2011
  • /foto/5931/5931153m.jpg
    2011
  • /foto/5931/5931171m.jpg
    2011
  • /foto/5931/5931631m.jpg
    2011
  • /foto/434/434336m.jpg
    2011
  • /foto/3365/3365336m.jpg
    2012
  • /foto/6992/6992883m.jpg
    2017

DITA°

Poprzednie: Ogród japoński z herbaciarnią (nieistniejący) Strona Główna Następne: Dom zakonny sióstr salezjanek
Szpital św. Anny (dawny)