Modernistyczny budynek został wzniesiony w latach 1966–1969 według projektu Mariana Kuźniara, Czesława Wegnera i Hanny Lewickiej dla Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Handlu Meblami w Warszawie. Wnętrza zaprojektowali Marian Kuźniar i Hanna Lewicka. „Emilia” została otwarta 16 stycznia 1970 r. W chwili rozpoczęcia działalności była największą placówką sprzedającą meble w Polsce. Zgodnie z założeniami architektów, budynek miał być obiektem przestrzennym, otwartym, do którego można było zajrzeć z zewnątrz przez szklane elewacje. Pierwotnie pawilon można było obejść dookoła i z każdej strony oglądać meble. Później jednak witryny zasłonięto płytami gipsowo-kartonowymi. Budynek był jednym z najwybitniejszych dzieł architektury doby modernizmu w Polsce. W latach 2008–2016 budynek był wykorzystywany przez Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. W grudniu 2016 został rozbierany.