MENU
Wnętrze kościoła mariackiego w Stargardzie

Dodał: t.ziemlicki@wp.pl° - Data: 2021-09-11 21:07:05 - Odsłon: 206
Lata 1930-1935

Data: 2021:09:11 21:04:41  

Kościół Najświętszej Marii Panny Królowej Świata. W 1817 roku przeprowadzono regotycyzację świątyni według projektu Karla F. Schinkla, który zaprojektował także neogotyckie wyposażenie wnętrz. Pracami kierował mistrz Karol Wilhelm Liebenow. Wymieniono wówczas większość średniowiecznych kształtek, usunięto figury zdobiące nisze w wystroju prezbiterium. We wnętrzu pomalowano ściany na kolor czerwony, przesłaniając resztki średniowiecznych i barokowych polichromii, wstawiono neogotycki ołtarz i ambonę. W latach 1901, 1905–1911 architekt Deneke, po dokładnych badaniach architektonicznych, przeprowadził rekonstrukcję gotyckiej formy świątyni, odtwarzając usunięte wcześniej detale, a także pierwotną kolorystykę wnętrza (w formie malowanych na pobiale kwadr). Przywrócono też dawne wyposażenie liturgiczne. W 1945 roku podczas walk o miasto, kościół Mariacki został częściowo zniszczony: spłonęły dachy i hełm wieży północnej, popękały sklepienia i górne partie murów, wnętrze zostało zdewastowane. We wnętrzu świątyni z pierwotnego bogatego średniowiecznego wystroju malarskiego i wyposażenia liturgicznego obecnie przetrwały fragmenty fresków w kaplicy Mildenitzów po wschodniej stronie obejścia (Cykl Maryjny, Sąd Ostateczny, Panny Mądre i Głupie) oraz w zakrystii (Chrystus w Tłoczni Mistycznej) datowane na drugą połowę XV wieku. Z okresu baroku zachowane są polichromie sklepień nawy głównej. Wykonane w 1656 roku przedstawienie Muzykujących Aniołów zakomponowane jest w centralnych partiach wysklepek, a uzupełnieniem są ornamenty geometryczne i roślinne na żebrach sklepień, a także obramieniach i laskowaniach okien. Z drugiej połowy XVII wieku pochodzi polichromowana wić akantu dekorująca łuk tęczowy i emporę organową. Sceny figuralne o tematyce eschatologicznej znajdujące się w kaplicy Trzech Króli datowane są na pierwszą połowę XVII wieku. Wystrój malarski zdobi też kaplicę Gröninga, o tematyce biblijno – symbolicznej, gloryfikującej słynnego burmistrza Stargardu, założyciela Kolegium Stargardzkiego. Wczesnobarokową formę artystyczną prezentuje XVII - wieczny ołtarz główny będący trójkondygnacyjną nastawą architektoniczną z malarskimi przedstawieniami. W predelli znajduje się Ostatnia Wieczerza, w retabulum obraz z początku XX wieku Chrystus przed Piłatem, wykonany według sztychu Rembrandta przez szczecińskiego malarza Henryka Rehtela. W zwieńczeniu ołtarza zachował się obraz Chrystusa Zmartwychwstałego a także rzeźbiarska Grupa Ukrzyżowania. Uzupełnieniem przedstawień jest ornamentacja snycerska. Ambona wykonana została ok. 1683 roku z fundacji rajcy miejskiego Wende i jego małżonki, uległa jednakże znaczącym przekształceniom w trakcie restauracji wyposażenia kościoła w 1911 roku. Wysokie wartości artystyczne prezentuje, powstały w początku XX wieku, zespół witraży, szczególnie sceny z życia Chrystusa w kaplicach przy południowej nawie korpusu głównego (Boże Narodzenie, Pokłon Trzech Króli, Ukrzyżowanie, Złożenie do Grobu, Zmartwychwstanie i Wniebowstąpienie, Zesłanie Ducha Świętego) a także neogotycki witraż w kaplicy mariackiej z przedstawieniem trzech cnót Wiary, Nadziei i Miłości. Jest jednym z najcenniejszych zabytkowych obiektów sakralnych w Polsce, w 2010 roku został uznany za Pomnik Historii rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (wraz z średniowiecznymi obwarowaniami miejskim).

  • /foto/10152/10152200m.jpg
    1900
  • /foto/8189/8189999m.jpg
    1930 - 1935
  • /foto/9477/9477928m.jpg
    1930 - 1935
  • /foto/7647/7647293m.jpg
    2015
  • /foto/7647/7647299m.jpg
    2015
  • /foto/7647/7647300m.jpg
    2015
  • /foto/7647/7647303m.jpg
    2015
  • /foto/7647/7647305m.jpg
    2015
  • /foto/7647/7647309m.jpg
    2015
  • /foto/7647/7647310m.jpg
    2015
  • /foto/7647/7647323m.jpg
    2015
  • /foto/7647/7647331m.jpg
    2015

Aukcje internetowe

Poprzednie: Kościół św. Jana Chrzciciela Strona Główna Następne: Zajezdnia tramwajowa nr 2 Ołbin