Zespół pomników nagrobnych przylegających do murów cmentarza w przeważającej ilości pochodzi z XIX i XX wieku. Jednak najstarsze obiekty pochodzą z lat 30. XVIII wieku. Kaplice w większości powstały w pierwszej połowie XIX wieku oraz w jego czwartej ćwierci. Zespół można podzielić na poszczególne typy ze względu na formę. Pierwszą grupę stanowią trzy największe obiekty - kaplice grobowe. Wszystkie kaplice znajdują się przy wewnętrznym murze zachodnim. Dwie pochodzą najprawdopodobniej z pierwszej połowy XIX wieku, jedna z czwartej jego ćwierci. Pierwsza, należąca do Caroline Dorot oraz Ernsta Gottfrieda Laube jest murowana z cegły, otynkowana z dekoracją sztukatorską.Cokoły pilastrów flankujących wejście wykonano z piaskowca. Fronton półokrągły. Otwór wejściowy przysłonięty został metalową kratą z dekoracją floralną. Druga z kaplic przylega bezpośrednio do pierwszej. Jest ona także murowana z cegły i otynkowana, z wyrobionym w tynku boniowaniem. Elewacja pozbawiona została detalu sztukatorskiego. poza gzymsem oddzielającym trójkątny szczyt. Otwór drzwiowy wypełniony drewnianym odrzewiem z metalowymi okuciami.

Trzecia kaplica jest murowana z cegły i licowana klinkierem. Fasada trójosiowa. Osie wyznaczone pilastrami. W pierwszej i trzeciej osi otwory okienne zamknięte łukiem. W drugiej otwór drzwiowy analogicznie zamknięty. Wewnętrzne pilastry dźwigają belkowanie z gzymsami, gładkim fryzem oraz trójkątnym naczółkiem. Detal architektoniczny ceramiczny, gzymsy wykonane z kształtek ceramicznych. Kaplica przykryta pozorną kopułą o drewnianej konstrukcji z latarnią. Wnętrze otynkowane z wystrojem sztukatorskim o formach klasycyzujących.
Wśród pozostałych pomników pod względem formy wyróżnić można rozbudowane obiekty o strukturze architektonicznej i pojedyncze płyty nagrobne. Te pierwsze zajmują zazwyczaj powierzchnię jednego lub kilku przęseł, a przed ich licem nieraz umieszczone są komory grobowe. Zwykle mają one oprawę architektoniczną, z wykorzystaniem form klasycyzujących, neogotyckich, eklektycznych, rzadziej secesyjnych. W większości występują na nich inskrypcje w języku niemieckim, nieraz ujęte w ornamentalne obramienia. Kolejnym typem pomników nagrobnych są płyty inskrypcyjne, czasem posiadające ozdobne obramienia lub formy heraldyczne. (na podstawie: PIOTR WANAT
DOKUMENTACJA KONSERWATORSKA
PROGRAM PRAC KONSERWATORSKICH
KAPLIC ORAZ POMNIKÓW NAGROBNYCH
NA ODCINKACH MURU CMENTARNEGO
-
ZACHODNIM, PÓŁNOCNYM ORAZ
WSCHODNIM
PRZY KOŚCIELE POKOJU W ŚWIDNICY )