Wzniesiony został w 4 ćw. XIII w. z fundacji Wojsława Borka. W 1683 r. filialny kościoła św. Barbary. Od końca XVIII w. w ruinie. Kościół o charakterze wczesnogotyckim, murowany z granitowych kamieni polnych, mury obwodowe o grubości ok. 1,2m i wysokości 7m. Nawa na rzucie prostokąta, w prezbiterium ślady osadzenia sklepień. W południowej ścianie nawy pozostałości trzech okien. Od strony południowej i zachodniej dwa ostrołukowe portale.