:) Dokonana w latach 1949–1964, pod kierownictwem Karola Estreichera jun. przebudowa Collegium Maius, jest przykładem realizacji przedstawienia historycznego, które skłania do rozważań nad sensem i znaczeniem zabytku oraz próby powrotu do jego „autentycznej” formy m.in. za pomocą świadomych zafałszowań. Koncepcja gmachu na którą zdecydował się Estreicher była bardzo przemyślana. Zrzucając neogotycki płaszcz, chciał on podkreślić związek Uniwersytetu z praskim Carolinum oraz ze sztuką włoską, realizowany m.in. przez dziedziniec arkadowy, co miało poświadczać jego rozkwit w epoce renesansu. Na dziedzińcu w miejsce figury Mikołaja Kopernika stanęła zaprojektowana na wzór baroku studnia, ozdobiona herbami Polski, Krakowa, Jagiełły oraz Jadwigi, co nawiązywało do autentycznego obiektu znajdującego się niegdyś na dziedzińcu Collegium Maius oraz napisanego przez Sebastiana Petrycego utworu Studnia kolegiacka „w domu mądrości środkiem położona". (Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego newsletter 4/01/2016)