Kaplica św. Bronisławy przy kopcu Kościuszki.
Dawna nazwa góry była Sikornik. Kaplica stanęła tu r. 1702 (inne źródła podają 1703) i odtąd górę zaczęto nazywać górą ś. Bronisławy. Był tam napis na kamieniu: "Tempore belli Svecici 1703" poniżej h. Abdank. Wymurowana była na miejscu starej kaplicy i pustelnia kosztem zakonnic zwierzynieckich, za przełożeństwa ksieni Petroneli Poniatowskiej. W tym czasie obrazy z życia ś. Bronisławy malowane przez Andrzeja Radwańskiego przyozdobiły jej ściany. Sprawa tych obrazów jest niejasną. Za Łepkowskim powtarzają tę wiadomość inni pisarze. W. Eliasz Radzikowski twierdzi, że na ścianach obok ołtarza były dwa obrazy ze scenami z życia ś. Bronisławy, malowane przez A. Radwańskiego w 1760 r., tymczasem, Rastawiecki (Słownik malarzy) między dziełami A. Radwańskiego wymienia tylko "w kościółku bł. Bronisławy po bokach ołtarza dwa wizerunki świętych z rodziny bł. Bronisławy malowane 1760". W kościółku św. Małgorzaty na Zwierzyńcu są dwie pary obrazów, odpowiadających obu tym określeniom. Być może jedna para ztąd w czasie burzenia dawnej kaplicy tam przeniesiona została.
Kaplicę z XVIII w. i pustelnię zniesiono r. 1856 przy stawianiu nowego fortu, poczem r. 1861 od zachodu pod kopcem stanęła nakładem rządu austr.nowa kaplica w stylu gotyckim murowana, według planu Feliksa Księżarskiego (W. Eliasz Radzikowski, Kraków dawny i dzisiejszy, str 213) Lasek na pochyłości góry św. Bronisławy dotąd jeszcze nazywają Sikornikiem. Wykopaliska: narzędzia kamienne, znalezione przy różnych robotach ziemnych w obrębie gminy Zwierzyńca, znajdują się w zbiorach Akademii Umiejętności w Krakowie. (Źródło: Teka Grona Konserwatorów Galicyi Zachodniej. Tom II 1906)