Pierwsze wzmianki w dokumentach o kościele pochodzą z 1298 roku, lecz powstał on zapewne wcześniej, około 1250-70 roku, jako budowla murowana na planie krzyża greckiego z dobudowanymi od południa zakrystią i wieżą o formach wczesnogotyckich. Do tego trzonu w pierwszej połowie XIV wieku dostawiono dwie boczne nawy, a w 1846 roku po usunięciu dwóch gotyckich szczytów osadzono obecny, ciężki, czterospadowy dach. Kościół był regotycyzowany w 1875. Orientowany, murowany z ciosów piaskowcowych, o układzie zbliżonym do trzynawowego, halowy, z prostokątnym w planie prezbiterium i kwadratową wieżą w narożniku południowo-zachodnim. W części wczesnogotyckiej zachowały się sklepienia krzyżowe z żebrami o trapezowym przekroju, wspartymi na służkach z kapitelami ozdobionymi dekoracją roślinną. Z wyposażenia wnętrza godne uwagi są drewniana ambona z 1619 oraz trzy rzeźby kamienne z 2. poł. XIV w. na szczycie kruchty północnej. Obok kościoła zachowała się murowana barokowa kaplica, pochodząca z 20. lat XVIII w.
[kris_2] za: J. Pilch "Leksykon zabytków architektury Dolnego Śląska", 2005, 2011.