Kolonia 90 drewnianych domków jednorodzinnych powstała w 1945 roku na skarpie wiślanej, między gmachem Sejmu a parkiem Ujazdowskim, na terenie dawnego Szpitala Ujazdowskiego, jako pierwsze powojenne osiedle mieszkaniowe.
Parterowe, drewniane budynki przybyły do Warszawy z Finlandii jako część reparacji wojennych, które ten północnoeuropejski kraj musiał wypłacić Związkowi Socjalistycznych Republik Radzieckich. Gdy zapadła decyzja o odbudowanie Warszawy ze zniszczeń wojennych, osiedle Jazdów (składające się z 90 domków) miało być tymczasowym lokum dla pracowników Biura Odbudowy Stolicy. Na terenie osiedla znajdowała się studnia artezyjska, łaźnia publiczna, przedszkole, szkoła podstawowa, świetlica, sklep spożywczy, kiosk, kapliczka, lodowisko, tor saneczkowy i skocznia narciarska.
Domki miały zniknąć ze stolicy w 1955 r.
Obecnie na terenie Osiedla Jazdów pozostało ich 27.
W kwietniu 2017 układ urbanistyczny Osiedla Jazdów ujęto w gminnej ewidencji zabytków.
Parterowe, drewniane budynki przybyły do Warszawy z Finlandii jako część reparacji wojennych, które ten północnoeuropejski kraj musiał wypłacić Związkowi Socjalistycznych Republik Radzieckich. Gdy zapadła decyzja o odbudowanie Warszawy ze zniszczeń wojennych, osiedle Jazdów (składające się z 90 domków) miało być tymczasowym lokum dla pracowników Biura Odbudowy Stolicy. Na terenie osiedla znajdowała się studnia artezyjska, łaźnia publiczna, przedszkole, szkoła podstawowa, świetlica, sklep spożywczy, kiosk, kapliczka, lodowisko, tor saneczkowy i skocznia narciarska.
Domki miały zniknąć ze stolicy w 1955 r.
Obecnie na terenie Osiedla Jazdów pozostało ich 27.
W kwietniu 2017 układ urbanistyczny Osiedla Jazdów ujęto w gminnej ewidencji zabytków.
/
