1
 |
 |
||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
W roku 1888 władze wojskowe postanowiły zastąpić stacjonujący nad Łyną 1.Wschodniopruski Batalion Strzelców dwoma batalionami piechoty wchodzącymi w skład najstarszego pułku armii pruskiej – 4. Pułku Grenadierów im. Króla Fryderyka II. Z ofert budowy koszar, z jakimi pospieszyli prywatni przedsiębiorcy, wybrano propozycje Floriana Materna i Andrzeja Funka. Koszary przy dzisiejszej ul. Kasprowicza wzniesione zostały przez pochodzącego z Lamkowa Funka, właściciela cegielni i działającej w Olsztynie ...
W roku 1888 władze wojskowe postanowiły zastąpić stacjonujący nad Łyną 1.Wschodniopruski Batalion Strzelców dwoma batalionami piechoty wchodzącymi w skład najstarszego pułku armii pruskiej – 4. Pułku Grenadierów im. Króla Fryderyka II. Z ofert budowy koszar, z jakimi pospieszyli prywatni przedsiębiorcy, wybrano propozycje Floriana Materna i Andrzeja Funka. Koszary przy dzisiejszej ul. Kasprowicza wzniesione zostały przez pochodzącego z Lamkowa Funka, właściciela cegielni i działającej w Olsztynie firmy budowlanej. Zgodnie z kontraktem na należącym do przedsiębiorcy terenie pomiędzy Łyną i szosą do Dobrego Miasta stanęły dwa bloki kompanijne (dziś ul. Kasprowicza 14 i 16) z placem koszarowym 120 x 120 m i dodatkowymi „urządzeniami”. Kuchnia, jadalnia i kantyna mieściły się początkowo prawdopodobnie w budynku „Funk’s Etablissement” - późniejszej restauracji „Bellevue”.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
Wszystkie obiekty posiadały charakterystyczny wygląd. Ich elewacje z czerwonej cegły dekorowane były pasami i wstawkami z cegieł żółtych, dzięki czemu przypominały wznoszone w tym samym okresie obiekty Kortowa, w której to inwestycji Andrzej Funk również uczestniczył. W świeżo ukończonych blokach koszarowych zakwaterowano 5. i 7. kompanię II. batalionu regimentu, translokowanego na przełomie kwietnia i marca 1889 z Gdańska do Olsztyna. Płacony przez wojsko czynsz dzierżawny wynosić miał 1500 marek rocznie. Już w r. 1890 konieczne stało się powiększenie koszar. Władze wojskowe zdecydowały się na rozbudowę zespołu należącego do Funka. |
|||||||||||||||||||||||||||
/
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
|
||
 |
|
||
|---|---|---|---|