Kościół Mariacki jest największą budowlą w Sławnie. Ufundowany został w latach 1326-1364 przez księżnę Zofię, żonę Barnima IV. W okresie powstania światyni patronat nad nią sprawowali Joanici. Wyposażanie świątyni trwało do II połowy XV wieku. Perłą był ołtarz renesansowy, który nie przetrwał okresu II wojny światowej. Od XVI wieku kościół był światynią protestancką i wrócił w ręce katolików po II wojnie światowej. Po wejściu wojsk radzieckich do Sławna, 7 marca 1945 roku, kościół został zniszczony. Zakon Franciszkanów sprawujący opiekę nad świątynią rozpoczął jego odbudowę, która trwała do końca lat 50-tych XX wieku. Obecnie obiekt jest użytkowany. Zarządza nim parafia katolicka pw. W.N.M.P.
Kościół założony został na planie prostokąta, z wysuniętym prezbiterium. W późniejszym czasie dobudowano kaplicę i zakrystię, tworząc łacznie formę wieńca, co jest charakterystyczne dla gotyku. Główna wieża świątyni przykryta jest dachem czterospadowym. Dach przybudówki północnej jest rozczłonkowany i składa się z trzech ostrołukowych całości.