Wzniesiono ją w latach 1728–1730 w stylu wczesnego baroku jako dwutraktowy budynek ze sklepioną kancelarią w przyziemiu, ze środkowym korytarzem (na piętrze), oraz z tunelową klatką schodową. Wnętrza przyziemia sklepiono. Elewacje rozczłonkowano podziałem sieciowym i ozdobiono dekoracyjnymi płycinami oraz wolutowym szczytem od strony placu. Dach ożywiono ozdobnymi kominami. Ze względu na swój wygląd budynek bardzo przypomina klasztorne kurie majątkowe np. w Przyłęku oraz w Dzbanowie (w gminie Bardo Śląskie). W XIX i XX w. plebania w Byczeniu była przebudowywana i częściowo utraciła wystrój elewacji. Jak wynika z rysunku Wernera ok. poł. XVIII w. plebani towarzyszyła zagroda plebańska oddzielona od placu ogrodzeniem Teren przed plebanią wydzielało ozdobne, ażurowe ogrodzenie doprowadzone do bramy powstałej równocześnie z plebanią. Bramę tworzył odcinek muru z półkoliście zamkniętym otworem, zwieńczony przerwanym segmentowym naczółkiem, skrajnie zwieńczonym kulami. Centrum naczółka zaznaczono prostokątną nastawą ujętą przez fragmenty naczółka segmentowego i również dekorowanego kamienną kulą. Obecnie brama ta już nie istnieje. W XVIII w. w zagrodzie plebańskiej znajdowały się budynki gospodarcze o konstrukcji szkieletowej. Zostały one w XIX stuleciu zapewne wymurowane. Na pocz. XX w. wzniesiono w zagrodzie obecne, nowe, okazałe budynki gospodarcze (stodołę i stajnię) z elewacjami licowanymi kamieniem, zestawionym z ceglanymi obramieniami otworów. Przebudowano też ogrodzenia od strony placu, które po 1945 utraciły swój stylowy charakter.
Za -