MENU
Jeziorko Dolne.

Dodał: morganghost° - Data: 2021-04-12 23:13:20 - Odsłon: 130
30 września 2018

Data: 2018:09:30 13:06:46   ISO: 100   Ogniskowa: 4.6 mm   Aparat: Panasonic DMC-FZ18   Przysłona: f/6.3   Ekspozycja: 10/600 s  


Na zachodnich stokach Chryszczatej znajduje się rezerwat przyrody nieożywionej Zwiezło, założony w 1957 r. na zachodnich stokach Chryszczatej, obejmuje dwa jeziorka osuwiskowe zwane Jeziorkami Duszatyńskimi.

eziorka powstały na skutek oderwania zachodniego zbocza Chryszczatej 13 kwietnia 1907. Powstałe osuwisko spowodowało zatamowanie odpływu potoku Olchowatego (dopływ Osławy) w kilku miejscach, tworząc naturalne zapory, a następnie napływu wody z kulminacji Chryszczatej i Mikitowej. Do osunięcia zbocza doszło po wiosennych roztopach i ulewnych deszczach.

Utworzyło się też kilka oczek, rozrzuconych w zagłębieniach terenu. Z czasem jednak oczka te zanikły, podobnie jak trzecie z jeziorek. W latach 20. XX wieku powierzchnia zbiorników była dwukrotnie większa, ulegały jednak stopniowemu zamulaniu przez wpływające potoczki.

W 1957 teren ten uznano za obszar chroniony, tworząc rezerwat przyrody „Zwiezło” o powierzchni 2,2 ha.
Osuwisko zostało nazwane „Zwiezło”. Uznawane jest za największe rozpoznane w polskich Karpatach (szacuje się, że przemieszczeniu uległo około 12 mln m³ ziemi) oraz drugie, po Szymbarku, pod względem powierzchni (około 36 ha). Jego długość wynosi ponad 2 km. W jego topografii wyróżnia się trzy części:

nisza – obszar oderwania o zasięgu 880 m x 250 m i głębokości do 25 m,
rynna – droga osuwiska o wyżłobionym zarysie 400 m x 140 m z głębokością do 10 m, oddzielona od niszy stromym progiem,
jęzor osuwiska – obszar złożenia mas ziemi i skał o powierzchni około 15 ha i średniej miąższości około 35 m.

Niszę od rynny oddziela, maskowany zwietrzeliną, próg wysokości około 10 m, zbudowany z bardziej odpornego piaskowca. Łamały się na nim bloki skalne wpadające do rynny, co spowodowało powstanie u jego podnóża głębokiego wydrążenia, które nazwano „diabelskim młynem”.
W obrębie języka osuwiskowego powstały trzy małe jeziora:

Jeziorko Górne położone na wysokości 701 m n.p.m.[1] o powierzchni 1,44 ha[2], średniej głębokości 2 m (maksymalnej do 5,8 m) i pojemności 25 500 m³,
Jeziorko Dolne leżące na wysokości 683 m n.p.m.[3], o powierzchni 0,45 ha, średniej głębokości 2,4 m (maksymalnej 6,2 m) i pojemności 12 000 m³.
trzecie jeziorko, najmniejsze z nich i najniżej położone (na wysokości 614 m n.p.m.), obecnie już nie istnieje.
W toni wodnej można zauważyć korzenie i kikuty pni drzew zniszczonych przez osuwisko i zalanych przez wody potoku. Powyżej zbiorników można dostrzec wyraźne, choć już zarośnięte lasem, ślady potężnej rynny osuwiskowej.
Okoliczni mieszkańcy uważali to miejsce za zaczarowane, a przyczyny powstania osuwiska wiązała z działaniem rozsierdzonego diabła, który rzucił ognistą kulę, czyniąc spustoszenie. Inna legenda przyczynę powstania osuwiska widziała w upadku meteorytu.

Podczas kataklizmu przerażeni mieszkańcy pobliskiej wsi Duszatyn, podejrzewając koniec świata, spakowała pośpiesznie dobytek i uciekła do pobliskich wsi Smolnika i Prełuk, gdzie w cerkwi uderzono w dzwony na trwogę. Według niektórych, to drżenie ziemi, wywołane osuwaniem się mas skalnych, spowodowało bicie dzwonów w pobliskich świątyniach.

Za

  • /foto/7220/7220756m.jpg
    1965
  • /foto/8746/8746964m.jpg
    1965
  • /foto/9137/9137856m.jpg
    1965
  • /foto/9262/9262647m.jpg
    2018
  • /foto/9262/9262648m.jpg
    2018
  • /foto/9262/9262651m.jpg
    2018
  • /foto/9262/9262653m.jpg
    2018
  • /foto/9262/9262655m.jpg
    2018
  • /foto/9262/9262656m.jpg
    2018

morganghost°

Poprzednie: Rezerwat przyrody nieożywionej Zwiezło - Jeziorka Duszatyńskie Strona Główna Następne: Rezerwat przyrody nieożywionej Zwiezło - Jeziorka Duszatyńskie