Grota Hermana - ukryty w parku obiekt małej architektury, który nazwę wziął od imienia założyciela uzdrowiska. Niegdyś była ulubionym miejscem spędzania wolnego czasu przez kuracjuszy. Materiałem budowlanym sztucznej groty były tufy wulkaniczne z okolic Etny i wapienie naciekowe - dostarczone do Sokołowska w kilku wagonach z centralnych Niemiec. Robotnicy, murarze i ogrodnicy układali te kamienie ściśle wg wskazówek samego Brehmera w trzy przejścia, gdzie można było iść wyprostowanym - łącznie grota miała 30 metrów długości. Były też miniaturowe sztolnie, a w centralnym punkcie okrągłe pomieszczenie wysokości pokoju, które mogło pomieścić większą ilość osób. Pełna tajemnicy ciemność w środku oświetlona była słabym światłem przez świetliki przesłonięte kolorowymi szkłami. Dziś po starannym wykończeniu groty nie został praktycznie żaden ślad. Obiekt zawala się i nie ma już do niego dostępu. Obok groty stała mała drewniana altana na kamiennej podmurówce, zwana Samotnią Gertrudy. (moose wg kronik Erika Heinke - tłum. Ryszard Szumielewicz)