MENU
Dojazd do stacji Ostrzeszów od strony dawnego posterunku Ostragóra. Wiadukt w ciągu ul. św. Mikołaja i Jasnej w Ostrzeszowie (wschodnie przedmieścia). Obok torów głównych lini 272 z prawej strony widoczny jest zarośnięty tor dawnej linii Ostrzeszów - Namysłaki, który przez 4 km biegnie równolegle do magistrali. Linii nie ma od lat 90. tor został.

Dodał: moose° - Data: 2021-03-17 22:31:47 - Odsłon: 212
21 lutego 2021

Data: 2021:02:21 16:20:01   ISO: 160   Ogniskowa: 32.45 mm   Aparat: SONY DSC-HX60   Przysłona: f/6.3   Ekspozycja: 1/200 s  

Prace związane z budową kluczowej dla rozwoju Wielkopolski magistrali, a zwłaszcza jej południowej części, zaczęły się na początku 1871 roku od zawiązania we Wrocławiu komitetu organizacyjnego budowy kolei żelaznej z Kluczborka do Poznania. Planowano poprowadzenie trasy przez Byczynę, Ostrów, Jarocin, Nowe Miasto nad Wartą (jednak nowe stacje powstały w końcu w Sulęcinie i Sulęcinku) i Środę Wlkp. Dla stolicy Wielkopolski miała to być już piąta linia kolejowa, natomiast mieszkańcy południowych powiatów Prowincji z niecierpliwością oczekiwali na powstanie pierwszej drogi żelaznej. Ponad rok trwały starania o koncesję, którą cesarz niemiecki Wilhelm I podpisał 7 października1872 r. Jednak już w następnym roku władze pruskie wstrzymały wydawanie zezwoleń na budowę kolei dla prywatnych kapitałów, stąd Kolej Poznańsko-Kluczborska stała się ostatnią magistralą wielkopolską sfinansowaną przez prywatnych akcjonariuszy. Utworzono Towarzystwo Poznańsko-Kluczborskiej Kolei Żelaznej (Posen-Kreuzburger Eisenbahn-Gesellschaft), które otrzymało pół roku na dokończenie prac legislacyjnych pod rygorem utraty ważnosci koncesji. Jednym z najważniejszych kryteriów przyznania koncesji były względy militarne. W zezwoleniu szczegółowo omówiono obowiązki Towarzystwa względem państwa oraz jego agend, m. in. obowiązek budowy na własny koszt urządzeń, które ministerstwo wojny uzna za niezbędne dla celów obronnych, a w razie potrzeby także położenia drugiego toru dla sprawniejszej komunikacji lub poprawy bezpieczeństwa, w tym partycypację w kosztach przebudowy fortyfikacji ziemnych twierdzy poznańskiej.

Do wykonania robót wynajęto przedsiębiorstwo „Deutsche Reichs-und Continental-Eisenbahn-Baugesellschaft”, które wybudowało w bardzo szybkim tempie jednotorową linię o długości 201 km z 18 dworcami i przystankami kolejowymi. Kooperantami firmy byli mieszkańcy poszczególnych powiatów, którzy ponadto brali udział w stawianiu wiaduktów. Roboty rozpoczęte w sierpniu 1873 r. miały trwać nieco ponad dwa lata. Jednak jeszcze pod koniec października 1875 r. nie ukończono prac ziemnych na odcinku pomiędzy Ostrzeszowem i Ostrowem (nasypy wymagały napraw), natomiast na niektórych stacjach brakowało jeszcze budynków magazynowych, a nawet poczekalni dla podróżnych. Inaugurację kursowych przejazdów wyznaczono jednak w końcu już na piątek 10 grudnia 1875. Towarzystwo posiadało 31 parowozów z berlińskiej wytwórni Wöhlerta oraz dysponowało 54 wagonami osobowymi oraz 423 wagonami towarowymi. Linia początek brała w Poznaniu na własnym dworcu kolei zwanym Kreuzburger Bahnhof (Dworzec Kluczborski) aż do 1879 roku kiedy powstał poznański Dworzec Główny. Już dwa dni po uruchomieniu kolei skład jadący do Poznania wykoleił się pod Biniewem, zaś 26 grudnia 1875 nastąpiło obsunięcie nasypu kolejowego pomiędzy Przygodzicami a Ostrowem.

Czas przejazdu z Poznania do Kluczborka wynosił początkowo ok. 6 godzin. Otwarcie deklarowano, że głównym celem budowy kolei była obsługa ruchu towarowego z Górnego Śląska. Trasa umożliwiała przejazd krótszy o około 50 km niż istniejąca już magistrala wiodąca przez Wrocław; miano nadzieję, a nawet liczono, na spore zyski na przewozach węgla z Górnego Śląska. Jednak Towarzystwo nie zrealizowało projektu przedłużenia linii do Gliwic. Zbyt silnym rywalem okazała się istniejąca od 1868 r. Kolej Prawego Brzegu Odry (ROUE). Akcje Towarzystwa nie przyniosły więc oszałamiającej dywidendy, stąd akcjonariusze z zadowoleniem nawet przyjęli deczyję rządu pruskiego o wykupienie akcji i nacjonalizacji Towarzystwa. Upaństwowienie nastąpiło 1 marca 1884, po czym linia znalazła się pod administracją nowoutworzonej dyrekcji kolei KPEV we Wrocławiu, a od 1 kwietnia 1895 przeszła pod administrację nowoutworzonej dyrekcji w Poznaniu. Zanim jeszcze doszło do nacjonalizacji ułożono na linii drugi tor.

Po pierwszej wojnie światowej linię podzieliła nowa granica polsko-niemiecka między Kostowem a Łęką Opatowską. Ruchu na linii nie wstrzymano, ale cła zaporowe (tzw. wojna celna z 1925 r.) wymusiły konieczność budowy objazdu. W 1927 r. po ukończeniu jednotorowego (z możliwością budowy drugiego toru, co zostało uwzględnione przy budowie torowiska, mostów, wiaduktów) odcinka linii kolejowej Kalety – Podzamcze o długości około 115 km, możliwe stało się ominięcie „korytarza kluczborskiego”. Nowo wybudowany odcinek umożliwił znaczne zwiększenie przewozu eksportowego węgla trasą Katowice – Kalety – Podzamcze – Ostrów Wielkopolski – Jarocin – Gniezno – Inowrocław – Bydgoszcz – Gdańsk – Gdynia.

Linia nr 272 została zelektryfikowana na odcinku Kluczbork - Ostrów Wlkp. 7 września 1973 r., na odcinku Ostrów Wlkp. - Jarocin 30 września 1974 r. i na odcinku Jarocin - Poznań Gł. 31 grudnia 1974 r. Linia była remontowana w 2013 r. (maj-listopad) przez przedsiębiorstwo NDI na odcinku (tor 1) od km 131,500 do km 133,918 oraz od km 150,160 do km 166,653, a w latach 2014-2015 oba tory na odcinku od km 166,653 do km 181,781. W 2014 przedsiębiorstwo PORR od kwietnia modernizowało linię na odcinku Kluczbork - Ostrzeszów. W 2015 r. przedsiębiorstwo ZUE modernizowało tor nr 1 na odcinku od km 70,000 do km 85,690, a przedsiębiorstwo STRABAG odcinek od km 191,185 do km 194,638. W 2016 ZUE modernizowało linię na odcinku pomiędzy km 194,638 a km 200,524.(moose - różne źródła - głównie R. Dziergwa, Kolej żelazna Poznań-Kluczbork (1875) i jej znaczenie polityczno-gospodarcze w systemie kolei pruskich. Powstanie i architektura wybranych obiektów dworcowych, w: Kwartalnik Ostrzeszowska Kultura nr 13 i nr 14 (2020))

Kilometraż stacji (st.), przystanków (po.) liczony od osi stacji Kluczbork. Stacje węzłowe zaznaczono pogrubioną czcionką. Posterunki nieczynne zaznaczono kursywą. Niemiecki kilometraż (w nawiasie) liczony był od Poznania:
- , Kluczbork, st., km 0,000 (km 200,38)
- , Gotartów, podg., km 2,811
- , Krzywizna, st., km 6,339 (km 194,03)
- , Biskupice koło Kluczborka, po., km 11,423 (km 188,95)
- , Byczyna Kluczborska, st., km 16,123 (km 184,24)
- , Kostów, st., km 23,258 (km 177,11)
- d. granica państwowa, km 24,240 (km 175,18 - 175,56)
- granica województwa opolskie / wielkopolskie, km 24,350 (km 176,12)
- , Raków, podst., (km 173,47), posterunek blokowy Bk Rakow (zlikwidowany po 1945 r.)
- , Łęka Opatowska, st., km 30,292 (km 170,47)
- , Słupia, po., km 35,576 (km 164,90)
- , Kępno, st., km 40,917 (km 159,80)
- , Hanulin, st., km 42,935
- , Domanin, st., km 47,122 (km 153,60)
- , Rogaszyce, podst., km 51,200, (zrujnowany budynek posterunku wyburzono w 2015 r.)
- , Ostragóra, podst., km 54,950 (obecnie strażnica przejazdowa nr 55)
- , Ostrzeszów, st., km 58,109 (km 142,60)
- , Niedźwiedź Wielkopolski, po., km 67,054
- , Antonin, st., km 70,562 (km 130,20)
- , Przygodzice, st., km 77,301 (123,50)
- , Janków Przygodzki, po., km 81,745
- , Ostrów Wielkopolski, st., km 86,254 (km 114,50)
- , Franklinów, podg., km 90,345
- , Biniew, st., km 96,392 (km 104,40)
- , Bronów, st., km 102,772 (km 98,00)
- , Taczanów, po+podst., km 107,817 (km 92,90)
- , Pleszew, st., km 114,042 (km 86,70)
- , Kotlin, st., km 120,389 (km 80,40)
- , Witaszyce, st., km 126,991 (km 73,80)
- , Jarocin, st., km 133,574 (km 67,30)
- , Mieszków, st., km 140,972 (km 59,90)
- , Chocicza, st., km 149,318
- , Solec Wielkopolski, po., km 154,216
- , Sulęcinek, st., km 157,564 (km 43,3)
- , Środa Wielkopolska, st., km 167,035 (km 33,80)
- , Pierzchno, po+podst., km 176,471 (km 24,40)
- , Kórnik, po., km 181,071 (km 19,80)
- , Gądki, st., km 185,341 (km 15,40)
- , Poznań Krzesiny, st., km 191,622 (km 9,30)
- , Poznań Starołęka, st., km 196,001 (km 4,90)
- , Poznań Dębina, po., km 197,643
- , Poznań Główny Towarowy, st.., km 200,072
- , Poznań Główny, st., km 200,903 (km 0,00)

  • /foto/9197/9197641m.jpg
    2021
  • /foto/9253/9253545m.jpg
    2021

moose°

Poprzednie: Perony i torowiska stacji Kłodzko Główne Strona Główna Następne: Ochotnicza Straż Pożarna Ostrów Wielkopolski