Gotyckie piwnice ratuszowe (dawne przyziemie) to najstarsze świeckie wnętrza w Poznaniu. Powstały na przełomie XIII i XIV wieku - powstały wraz z pierwszym budynkiem ratusza. Piwnice z pięknymi sklepieniami krzyżowo-żebrowymi są wsparte na jednej kolumnie. W zwornikach znajduje się herb Poznania - skrzyżowane klucze i biały lew oraz herb Czech pochodzący z czasów Wacława II.

Do XVII wieku były tu magazyny kupieckie. Później (w XVII i XVIII wieku) znajdowało się więzienie tu z salą tortur. W XIX i na pocz. XX znajdował się tu skład centralny słynnego piwa grodziskiego, zapewne była i pijalnia i restauracja (znana z wyśmienitych flaków). Jeszcze w okresie międzywojennym na najlepsze flaki w Poznaniu chodziło się do ratusza. Restauracja działała podczas II wojny światowej.

W 1945 r. była jedną z pierwszych ponownie otwartych w Poznaniu. Kiedy w 1954 r. w odbudowanym ze zniszczeń wojennych i przebudowanym ratuszu otwarto muzeum, restauracja zniknęła.

Ostatnie badania naukowe[1] na początku XXI wieku potwierdzają hipotezę, że piwnice na początku istnienia ratusza wcale nie były piwnicami, a pomieszczeniami reprezentacyjnymi. Rynek było o około 2,5 metra niżej niż obecny. Wejście do ratusza znajdowało się wówczas właśnie z poziomu dzisiejszych piwnic. Wejść do ratusza było kilka. Obecnie piwnice od 1997 roku są w remoncie, nie wykorzystane i zapomniane.

Za