Hanulin powstał jako stacja towarowa dla Kępna, położona ok. 2 km za krzyżowaniem linii (dworcem pasażerskim), na terenie wsi Krążkowy-Olendry. Powstanie stacji Hanulin było konieczne dla organizacji ruchu towarowego pomiędzy dwiema ważnymi liniami kolejowymi, które pierwotnie nie krzyżowały się. Jako pierwszą zbudowano łącznicę tzw. środkową (PLK nr 816, Hanulin R2), która jest już widoczna na mapie z 1890 r.

Znaczenie Hanulina wzrosło po I wojnie światowej, kiedy w wyniku wytyczenia nowych granic stacja Kępno i Hanulin znalazły się w Polsce, ale magistrala węglowa została "odcięta" na odcinku Lubliniec-Kluczbork-Kostów i pozostała w Niemczech. W 1923 roku zawarto porozumienie polsko-niemieckie o ruchu tranzytowym na tym odcinku, gdzie właśnie stację Hanulin (zwaną już wówczas Birkenfelde) miała służyć jako stacja do zmiany taboru (Betriebwechselbahnhof). Wg tego porozumienia korytarzem mogły poruszać się na dobę: 1 pociąg pospieszny, 1 pociąg osobowy, 6 pociągów towarowych rozkładowych i 4 pociągi towarowe na żądanie. Było to zdecydowanie za mało, dlatego polskie koleje zbudowały objazd korytarza przez Herby Nowe, Wieluń i Wieruszów.

Po przedłużeniu w 1926 roku linii kolejowej z Wieruszowa do Herbów Nowych zmieniła się istotnie organizacja ruchu na stacji w Kępnie – większość ruchu towarowego została skierowana właśnie na dzisiejszą linię nr 181 do Herbów, omijając „korytarz kluczborski”, który wówczas znajdował się na terenie Niemiec (odc. Łęka Opatowska – Kluczbork – Lubliniec). W tym celu zbudowano kolejne dwie łącznice, z których jedna (towarowa) omijała dworzec w Kępnie – była wyprowadzona po wschodniej stronie linii nr 272 (czyli dzisiejsza łącznica nr 813, Hanulin R5), natomiast druga umożliwiała obsługę pasażerską tego dworca (łącznica zachodnia, LK nr 812, Hanulin R39). Pierwsza do eksploatacji w 1925 roku została oddana łącznica towarowa, natomiast pasażerska – w 1928 roku. Hanulin wraz ze stacją Kępno tworzył węzeł kępiński.

Po wojnie na terenie stacji Hanulin zlokalizowano sekcję drogową (budynek po pożarze rozebrano ok. 2014 r.) i sekcję postojową dla EZT (od 1973 r.). Na terenie stacji znajduje się duża wieża ciśnień, analogiczna do tej w Ostrowie Wielkopolskim, obecnie nieczynna i niszczejąca. (moose)