Kościół Pokoju w Świdnicy. Elewacja południowo-zachodnia z Halą Zmarłych w korpusie głównym i Halą Ślubów w transepcie. Trójnawowa bazylika na rzucie zbliżonym do krzyża greckiego, którego ramiona nazwano: wschodnie Hala Ołtarzowa, zachodnie Hala Zmarłych, północne Hala Polna i południowe Hala Ślubów. Od wschodu 7-bocznie zamknięta zakrystia (1763) i identyczna w rzucie, mniejsza kruchta od zachodu, przy północnej i południowej elewacji po cztery wieloboczne dobudówki (XVII/XVIII w.), od południa także kruchta (1852). Dachy 2-spadowe, nad częścią wschodnią sygnaturka (1714). Jednokondygnacyjne dobudówki kryte dachami wielospadowymi o lekko baniastych profilach, częściowo kryte gontem. Kruchta południowa oszalowana deskami, z latarnią kryta spłaszczonym, cebulastym hełmem, wejście i okna z łukiem Tudorów.