Wacław Bliziński (1870-1944) – ksiądz prałat, założyciel instytucji spółdzielczych, kulturalnych i oświatowych, działacz społeczny i polityk ludowy, spółdzielca; proboszcz w Liskowie k. Kalisza, działacz ludowy; poseł (1919–1922) i senator (1938–1939).
W 1879 rozpoczął naukę w gimnazjum z którego został relegowany za manifestowanie patriotyzmu. W 1887 wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku gdzie był jednym z założycieli i redaktorów tygodnika „Lustro”. W sierpniu 1892 otrzymał święcenia diakonalne z rąk ks. biskupa Aleksandra Bereśniewicza następnie został wysłany na parafię do Zagórowa, a potem 8 grudnia 1892 do Cieszęcina w powiecie wieluńskim i kolejno do Włocławka na stanowisko wikariusza katedry i urzędnika Konsystorza Generalnego. Po sześciu latach został skierowany na probostwo do Liskowa gdzie przybył 5 stycznia 1900. Spotkał się tam z niechętnym przyjęciem które dzięki swojemu zaangażowaniu w pracę społeczną, oświatową i kulturalną z biegiem lat zmieniło się w podziw i głębokie przywiązanie. Szczególną troską otaczał dzieci pozbawione rodziców. Założył sierociniec, szkoły, kółko rolnicze, dom ludowy, ośrodek zdrowia, sklep i kasę kredytową.