MENU
Brama wjazdowa , zdjęcie Andrzeja Otrębskiego, pobrane z Wikipedii.

Dodał: Antoni Kuczek° - Data: 2021-02-15 15:25:58 - Odsłon: 326
06 sierpnia 2014

Data: 2014:09:06 14:56:34   ISO: 100   Ogniskowa: 8.2 mm   Aparat: OLYMPUS IMAGING CORP. SP500UZ   Przysłona: f/6.3   Ekspozycja: 10/8000 s  


Zakłady Azotowe w Tarnowie-Mościcach S.A. (obecnie Grupa Azoty S.A.) – przedsiębiorstwo z branży chemicznej zlokalizowane w Mościcach, dzielnicy Tarnowa. W okresie II Rzeczypospolitej jedna z najnowocześniejszych fabryk w Europie.
Decyzję o budowie pierwszej fabryki podjęto w 1927 na wniosek Ignacego Mościckiego. Wchodzący w skład wsi Świerczków i Dąbrówka Infułacka teren o powierzchni 670 ha, zakupiony od księcia Romana Władysława Sanguszki za 210 tys. dolarów amerykańskich wykorzystano pod budowę fabryki wraz z osiedlem mieszkaniowym. 29 czerwca 1929 nadano mu nazwę Mościce. Oficjalne otwarcie Państwowej Fabryki Związków Azotowych nastąpiło w styczniu 1930. Pierwszym jej dyrektorem technicznym został inż. Romuald Wowkonowicz (1929-1933). W 1933 fabryka została połączona z fabryką w Chorzowie w przedsiębiorstwo o nazwie Zjednoczone Fabryki Związków Azotowych w Mościcach i Chorzowie, których dyrektorem naczelnym był Eugeniusz Kwiatkowski.

Państwowa Fabryka Związków Azotowych stanowiła jedną z największych inwestycji lat dwudziestych w Polsce. Fabryka prowadziła własne gospodarstwo rolne posiadające własny warzywnik o powierzchni 6 hektarów oraz poletka doświadczalne. Fabrykę zwiedzały wycieczki z całej Polski, a specjalnie dla nich zostały przygotowane edukacyjne ulotki. Organizowano też odczyty wśród rolników. Fabryka produkowała i sprzedawała m.in.: siarczan amonu, azotniak, supertomasynę, kwas azotowy, wodór sprężony, tlen sprężony, kwas solny, czy saletrę amonową. W II poł. lat 30. XX wieku zatrudniała ponad 3200 pracowników. Wchodziła w skład Centralnego Okręgu Przemysłowego. Eksportowała do 60 krajów, głównie: Anglii, Danii, USA, Argentyny, Finlandii, Rumunii, Holandii i Wenezueli.

Po wybuchu II wojny światowej na wschód ewakuowano najcenniejsze wyposażenie fabryki w tym platynowe siatki służące jako katalizatory do produkcji związków azotowych. Ich dalszy los pozostaje nieznany, prawdopodobnie zostały przejęte przez Rosjan. Wkrótce fabryka została przejęta przez Niemców i zaczęła funkcjonować pod nazwą Stickstoffwerke Moscice.

Po wojnie fabryka wznowiła działalność w 1948. W ramach planu sześcioletniego powstały nowe instalacje m.in. produkcji kaprolaktamu. W późniejszym czasie rozpoczęto produkcję poliamidu o nazwie handlowej Tarnamid, polichlorku winylu, akrylonitrylu, politetrafluoroetylenu (o nazwie handlowej Tarflen).

Mościce zostały przyłączone do Tarnowa w 1951 roku.

W czasach PRL fabryka nosiła m.in. nazwę: Zakłady Azotowe im. Feliksa Dzierżyńskiego w Tarnowie.

Za

  • /foto/8226/8226687m.jpg
    1930 - 1935
  • /foto/8805/8805241m.jpg
    1931
  • /foto/8805/8805263m.jpg
    1933
  • /foto/9169/9169532m.jpg
    1939

Wikipedia www.wikipedia.org

Poprzednie: Nowy przebieg ul. Żeromskiego (Węzeł Żeromskiego) Strona Główna Następne: Rzeka Wołosaty