Areszt powstał jako część kompleksu sądowo-więziennego, wzniesionego w latach 1845-1852, według projektu Carla Ferdynanda von Busse. Wykonane w surowej, czerwonej cegle budynki, przypominają średniowieczne budowle typu zamkowego. Pierwotnie, neogotycki zespół składał się z dwóch zewnętrznych skrzydeł budynków sądowych oraz usytuowanej za nimi budowli w kształcie krzyża, przeznaczonej na potzreby więziennictwa. Budynki sądowe były wielokrotnie przebudowywane i rozbudowywane, natomiast pierwotny wtgląd budowli więziennej pozostał zasadniczo niezmieniony. Najbardziej interesujące, ze względów architektonicznych, są w niej zakończenia ramion krzyża, których środkowa część ma kształt ryzalitu o formie połowy ośmiokąta, w którego trzech ścianach umieszczono wysokie na 3 kondygnacje okna. Ramiona krzyża zbiegają się w centrum, którym jest ośmioboczna hala centralna. W roku 1911 między wschodnim i południowym skrzydłem wzniesionobudynek szpitala (obecnie mieści się w nim szpital psychiatryczny). Najbardziej dramatycznym wydarzeniem w powojennej historii aresztu, była powódź w 1997r., w czasie której, na blisko 3 doby, teren i budynki zostały zatopione do wysokości 1,5-2 metrów. Infrastruktura gospodarcza jednostki i najniżej położone oddziały mieszkalne zostały w znacznym stopniu zniszczone, a likwidacja skutków w pełni się nie zakończyła.
bonczek/hydroforgroup/2006 -